Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.36.31
İlknur
İlknur
@demirleydi_
Okul Öncesi Öğretmeni
49 okur puanı
Eylül 2017 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitap
Okuma Hedefleri
İncinmişsin…
Birisi sizinle dertleştiğinde, bir sorununu paylaştığında kaç kere bu kelimeyi telefuz ettik acaba?
İncinmek gerçekten de kötü bir şey mi yoksa bazen kendimizi bulmak için incinmek mi gerekiyor? Bu soruyu herkes kendi hayatından kesitlerden yola çıkarak cevap verecektir diye düşünüyorum. Korkmamız gereken bir duygu durumumu incinmek diye düşünürken bile kaç kişi incinme oklarını bize çevirmiştir kim bilir…
Beni tanıyanlar Okuduğum türler arasında kişisel gelişim kitaplarına çok rastlamazlar. Yine de bazen kendimize bir şeylere hatırlatmak adına ya da birinin sana yap dediğini yapmamak için okumak lazım diye düşünüyorum. Mesela kitabın son sayfalarında ki satırlar evet ben de bunu diyorum işte dedirtti bana. İşte tam da burada benim bakış açım ortaya çıkıyor. Bu kitaptan kendine bir şeyler çıkarman için her şeyden önce kendine olan inancın olmalı. Çünkü kalem de silgi de bizim elimizde. @melisnozkurt bu sayfalar arasında daha rahat geçil yapabilmemiz için okurların yanında. Beni etkileyen bölümlerin başlıkları oldu. Ara sıra başlıklardan birini seçip sana iyi geleceğini hissettiğin bölümü açıp okumalık.
Kontrolün sende olduğunu unutma. Hikayeler birbirine benziyor olsa da bu kez sonu farklı olacak. Çünkü bu kez incinmeyeceksin… (Arka Kapak)
Bu kitapla ilgili düşüncelerimi fizik tedavi salonundan yazıyorum buraya. Çünkü bu da benim hayatımdan bir renk. Kitap ile ilgili ne söylemek istersin diye mikrofon tutsalar ilk diyeceğim şey şu olurdu. İnsanın yaşamında sulu boyanın tüm renkleri mevcuttur. Bazen acılarımızla renklerin koyulaştığı bazen de mutlu bir haber sonrası gözyaşımızla ıslanan ya da hüzünle açılan renkler… Hepimiz farklı bir suluboyanın hikayesiyiz. Aslı Aktümen, farklı yaşam hikayeleriyle bizlerin ruhuna dokunuyor. Yazarın kalemiyle ilk karşılaşmam fakat son olmayacak gibi duruyor.
Ve şimdi manevi gücümü nerede bulacağımı biliyorum. O size diğer insanlar tarafından verilmeli. Biri sizi düşündüğünde, önemsediğinde size kendisinden bir parça verir. O parça sizi güçlendirir.
Calypso işte bu manevi gücü bugüne kadar hep içinde aramıştı. Tam da babasının ona dediği gibi. Calypso annesini kanserden kaybetmiş ve bu kaybedişle farkında olmadan babasını da kaybetmiş gibiydi. Bazen biz büyükler sanki hiç minik bir çocuk olmamışız gibi o küçük yüreklerden büyük sorumluluklar bekleriz. Babası da Calypso için bu şekilde bir yaşam sunmuştu. Ta ki Calypso için felaket olarak nitelendirebileceğimiz o gün gelene kadar. Mae tüm bunları yaşarken hayatına bir kitap dostu Mae girer ve aslında yalnızlığın iyi bir şey olmadığını farkeder. Mae ve Calypso aynı Anne ve Diana gibi sıkı dost olmuşlardır. Calypso hayatındaki yeni uyanışlara ve değişimlere ayak uydurmaya çalışırken bizlere de empatiyi, sevgiyi, ailenin ve dostluğun gücünü gösteriyor. İçerisinde nitelikli birçok kitap önerisi de bulunan, hem çocukların hem de büyüklerin gönül rahatlığıyla okuyabileceği bu kitap herkese tavsiyemdir. Kitaplarla kalın, mutlu okumalar.
Okur Takip Önerileri
Mataramızda ki su hep azdı dostum. Herkes bir yudum içerse yeter bu su bize. Ne de olsa hayallerimiz koca bir deniz.
Modern zamanın yorgunluğuna ve bize zorunlun tuttukları her şeye rağmen kim bizim hayallerimize mani olabilir? Mutluluğu istediğimiz kadar mutsuzluklarımıza da hoşgeldin diyebilmeyi öğrensek nasıl olur? Okudukça beni derin düşüncelere çeken, kişisel gelişim kalıplarını yok sayarak yüreklerin gelişimine katkı sağlayan bir eser okudum. Kemal Sayar hiç okumadığım bir yazardı ve yazarla tanışma kitabım oldu. Bugüne kadar yayımlanan yazılardan derleme olan eser hayata tutunmamız için teselliler aramamıza yardımcı oluyor. Bir bölümünde modern zamanı herkesin bu hayatı çok hızlı yaşamaya çalıştığını ve çoğu şeyi farkında olmadan bilmeden yaptığını dile getirdi. Fakat hız insanı öldürür ve biz hızlandıkça bize kalan zaman azalır diye yazmış. Şöyle kendime dönüp baktığımda zaman zaman bir koşturmacanın içinde buluyorum kendimi ve süreç içinde farketmesem de sonuca baktığımda her şey yarım kalmış gibi hissediyorum. İşte Kemal Sayar bu kitapta hayatın her noktasında kanayan yaralarımıza merhem olmak için eline kalemi almış. O anlattı ben dinledim ve düşündüm. Sizlere de soruyorum:
Mutluluk omuzlarımıza konan bir kelebek tir diyor Kemal Sayar bir yazısında. Belki bu kelebek defalarca kondu omuzlarımıza da biz farketmedik. Omuzlarımızda ki kelebeklere merhaba deme vakti gelmedi mi?
Herkesin kendinden bir şeyler bulacağı bu kitabın detaylı yorumu için linke tıklayınız..
instagram.com/p/CA7RUlMJiaR/?...
Susun, vazgeçin, terkedin bizi tek tek... Ey bildiğim tüm insanlar, ey sevdiğim tüm insanlar, ey inandığım tüm insanlar...
Bir bir bırakın bizi...
Biz bugün ve yarın, Allah'ımızla beraberiz. Oğlumu ve beni işeten Alemlerin Rabbi'ne hamdolsun...
O bizi bırakmayan ve hiç bırakmayacak olandır...
Peki öyleyse, peki... İstediğiniz gibi olsun...
Issız bir çölün kavurucu sıcağının altında oğluyla birlikte tek başına kalan Hacer annemiz işte böyle yakarmıştı boşluğa. Rabbim onları yalnız bırakmadı ve mucizelerini serdi önlerine. İbrahim Peygamber'e eş, İsmail'e anne olan kutlu kadın Hz. Hacer'in aşk, ayrılık, sadakat, esaret ve özgürlük ile dolu hayatını bizlere lirik bir anlatımla sunuyor yazarımız. Bizi Zemzem kıyısında bekleyen Hacer annemizin nehri gibi akıp gitti satırlar. Okurken o çölün kavuruculuğu içinizi yakıp geçecek. Bu güzel anlatımı okumadan önce Hz. Hacer annemizin hayatını başka bir kaynaktan öğrenirseniz bu kitap size daha anlamlı olacaktır.
Tanzimat devrinin önemli yazarlarından biri olan Ahmet Mithat Efendi, yeniçeriliğin olduğu zamanları ve eski İstanbul'u bizlere kısa ama vermek istediklerini verecek şekilde bir eserle anlatmış. Dolaptan temaşa yani dolaptan gözlemek anlamında olan bu eserde Behram Ağa'nın başına gelenleri dolabın içinden öğreniyoruz. O dönemin yaşantılarını bu eser ile öğreniyoruz. Eski İstanbul'un mahalle ve kahveleri, ilk defa bu kitapta duyduğum helva sohbetleri, o zaman ki halkın giyim kuşamları vb. birçok detaya rastlıyorsunuz. İlk bölümler eğlenceli giderken aniden bir gerilimin içinde buldum kendimi. Sonuna kadar da bu gerilim sürdü. Eserlerinin sonunda hep bir ders verme amacı güden Mithat Efendi bu eserinde de okurlarının bir kıssadan hisse çıkarmasını istemiş. Eserlerinde genellikle toplumcu edebiyat anlayışına rastlarken ben bu eserinde biraz o anlayıştan uzak buldum. Bakalım sizler okuyunca ne düşüneceksiniz merak ediyorum. Kitaplarla kalın, mutlu okumalar.
instagram.com/p/B-BtmahJ6vQ/?...
Hikaye türünün ilk örneği olan ve aynı zamanda Batılı anlamda ilk hikaye eseri olan Küçük Şeyler bir solukta okunup bitilecek bir eser. İsminde de fikir yürütülebileceği gibi küçük, önemsiz hayatların ve insanların hayatlarındaki derin, büyük ve önemli yaşantılarından kesitler sunuyor. Samipaşazade Sezai önsözünde neyin anlatıldığından çok nasıl anlatıldığının öneminden bahsederek hikayenin gücünü belirtiyor. Kitabın içindeki 9 hikayeyi okurken de gerçekten anlatım tarzının, kelimeleri ustaca kullanışını görünce daha iyi anlıyorsunuz. Hikayeler olağan ama hikayenin gücü ile son satırlarda sizi etkisi altına alıyor. Eserin içindeki hikayelerden birisi yazara ait değil bir çeviridir. Kitap benş güldüren bir hikaye ile başlarken sonunda beni hüzünlendiren başka bir hikaye ile bitti. İçerisindeki hikayelerin ne denli etkilediğini ve uzun yıllar boyunca da etkisini devam ettirdiğini kendinden sonra gelen yazarların yorumları ile anlayabiliyoruz. Mesela Halit Ziya Uşaklıgil, sanat heyecanlarımın içinde bu kitaptan duyduğum zevke, sevince yetişebilecek bir duygu bilmiyorum diyerek beğenisini dile getirmiş. Bence siz de bu hikayeleri okuma zevkine varın derim. Kitaplarla kalın, mutlu okumalar.
instagram.com/p/B9vpQePJXB0/?...
Bitirmek ile yarım bırakmak arasında gidip geldiğim #yüzyıllıkyalnızlık kitabını sonunda bitirdim. Okurken çok zorlandığım bir kitap oldu çünkü soyağacı çok karışık bir kitaptı. Bir ara bu kimdi ya derken buluyorsunuz kendinizi. Fakat iyi ki okumuşum dedim sonunda. Kitap insanlığın bir yerleşim yeri örneği ile (Maconda) insanlığın doğuşunu, gelişimini ve yok oluşunu anlatan kurgusal bir öykü. Maconda'nın kuruluşu ile başlayan öykü Kolombiya'nın tarihini de bizlere yansıtıyor. Kitabın arka kapağında yazdığı gibi yazar büyükannesinin anlattığı gerçeküstü hikayelerden esinlenerek yazmış. Hem olağanüstü olayların hem de normal insan yaşantılarının harmanlandığı çok geniş bir öykü okudum. Kitabın kapağını başta anlamadım fakat kitabın ortalarına geldikçe tamamen kitabı barındırdığını farkettim. Kitabın sevmediğim ve bir türlü aklımın yatmadığı kısım ise evdeki karşı cinslerin birbiriyle olan ilişkileri ki en sonunda da kehanet gerçekleşiyor. Anlatmak isterdim ama spoi vermek istemem. En iyisi siz de sonuna kadar sabredip kitabı okuyun derim. Benim yaptığım hatayı yapmayın, önyargıyla başlamayın kitaba.
"Eskiden az oyuncağım vardı ama birlikte oynayabilecek bir annem babam vardı. Artık odalar dolusu oyuncağım vardı ama oynayacak kimsem yoktu."
Kitap hakkında konuşurken abartmamaya dikkat edeceğim. Umarım başarılı olurum. Şermin Yaşar'ın kalemini sevme nedenlerimden biri, çocuk kitabı altında kaleme aldığı her satır aslında biz büyüklere mesaj olarak yazılmış. O yüzden çocuk kitabı deyip geçmeyiniz. Yazar; günümüzde biz insanların bağımlılıklarının, abartılarının onları düşürdüğü dipsiz kuyuyu güzel bir hikaye ile anlatmış. Kitapta abartmanın farkına varan insanların pişmanlıklarını görünce bizi düşündüm. Biz ne zaman farkına varacağız ve vardığımızda bu kadar kolay telafi edebilecek miyiz? Bu sorular okuyucunun kafasını kurcalıyor. Bu arada #readingslump tan çıkmama yardım eden kitap oldu kendileri. Neyse efendim kitabı raflarda tutmayınız, alıp okuyunuz. Kitaplarla kalın, mutlu okumalar.
Yoğunluğa rağmen çok çabuk bitirdiğim bir kitap oldu. Çünkü kitap beni o kadar sıktı ki elimde sürünmesin diye hemen bitirmek istedim. Kitap, kuyrukluyıldızın dünyaya çarpacak haberi ile telaşlanan insanların konuşmalarıyla başlıyor. Kadınların o dönem ki diyaloglarına bol bol şahit oluyoruz. Bu diyaloglar sayesinde de yazar vermek istediği mesajları vermiş. Beğendiğim kısım dönemin dilini gerçekçi bir şekilde yansıtmış. Üstelik astronomi konusunda iyi bir araştırma yapılarak yazılmış ve bunu hissediyorsunuz. Fakat buna rağmen yine de okurken sıkıldım. Diyaloglar fazla uzun, karakterlerin konuşmaları uzadıkça uzadı. Sadece son kısımdaki olaylar biraz kitaba hareket kattı.
Kuyrukluyıldız Altında Bir İzdivaçHüseyin Rahmi Gürpınar · Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları · 202117,3bin okunma
Kısacık ama içinizi ısıtacak bir klasik olan kitap Ömer'in (yani Muallim Naci'nin) çocukluk yıllarından bize kesitler sunuyor. Yazar çocukluk yıllarında kendini etkileyen anılarından bahsetmiş. En güzel yanı ise o dönemin aile, komşu, ticari ilişkelerinden yani o dönemdeki İstanbul'un toplumsal düzeninden bahsetmiş. Okurken unutmaya yüz tutmuş ve hiç bilmediğim bilgiler de edindim. Bu kitabı çocuklarımıza hediye edeceğimiz gibi görünse de çocuğum sana söyledim büyüğüm sen anla tarzındaydı bence.
Bitti de ben bu kitaba ne yazsam eksik kalacak ve ifade edemeyeceğim. 🤔 #icimizdekiseytan okurken sanki kişisel gelişim kitabı okuyormuşsun hissini yaratıyor. Ama kişisel gelişim kitabı değil. Her karakterde kendinizden bir şeyler bulabileceğinizi düşünüyorum. Konu düşünce açısından ve kişilikleri farklı iki gencin birbirini çok iyi tanımadan evlenip daha sonra boşanmaları üzerinden gidiyor. Fakat Sabahattin Ali karakterlerde oluşturduğu özelliklerle eleştirmek istediği konulara değinmiş. O dönemlerde kitabın çok eleştirilmesinin sebebi de budur. Biraz araştırma yapınca kitapta geçen şehirler Sabahattin Ali'nin hayatında önemli olduğunu öğrendim. Önsözde de kitapta belli kişileri eleştirdiği yazıyor fakat o konuda pek bir bilgim olmadığı için çok dikkat etmedim. Kitapta karakterler aracılığıyla değinilen ve benim en çok dikkat ettiğim nokta herkesten bir ses çıkması fakat kimsenin bir şey yapmaması oldu. Şimdi de öyle değil mi hepimiz bir şeyleri eleştiriyoruz, yorum yapıyoruz peki sonuç?
Dinlendirici tarzda bir kitap. Knu bakımından küçük mucizeler dükkanını anımsatıyor. Biraz da Sarah Jıo tarzını hissedebilirsiniz. Sonunu tahmin etmekte zorlanmıyorsunuz.
