Hıdır İnan ilkin Deniz'i, sonra Yusuf'u ve sonra oğlu Hüseyin'i alınlarından öpmüş, onlara doğru bakarak, "Vatan ve bağımsız Türkiye sağ olsun," demiş ve örtülerini bir daha açılmamak üzere yüzlerini örtmüştü...
Sayfa 73Kitabı okudu
Sonunda Deniz, Yusuf ve Hüseyin'in aralarında başka mezarlar olması kaydıyla, aynı sırada gömülmelerine izin verildi.
Sayfa 74Kitabı okudu
Deniz'i babası ve abisi kucaklayıp, kollarıyla mezarına yerleştirdiler. Ve sırayla Yusuf'u... Hüseyin'i..
İleride, değişik köşelerde Mahir yatıyordu... Saffet... Niyazi... Hüdai...
Sayfa 75Kitabı okudu
Volta vururken hiç yalnız değilim...
Bazen Reşit Fuat Baraner, bazen Dr. Hikmet Kivılcımlı eşlik ediyor bana. Biraz güneş açınca Nâzim Hikmet gelip oturuyor avlunun bir köşesine; bahtiyar. Ya da, tahta iskemlesini çekmiş altına, Behice Boran'ı görüyorum avlunun bir diğer köşesinde; bacaklarını karnına çekmiş, kitap okuyor. Ruhi Su'nun ise türkü söyleyen sesini duyuyorum. Aziz Nesin, koğuşta beslediği tavuğunu çalıp yemesinler diye, avluya hep tavuğuyla çıkıyor. Hasan İzzettin Dinamo ise kedisi Sarman'ın yarasındaki kurt çukları temizliyor güneşin altında. Sabahattin Ali'nin yüzü hep gökyüzünde; belli denizi düşlüyor. Şiir yazıyor. Rifat Ilgaz bir mahkûma alfabe öğretiyor. Yılmaz Güney cezaevinden yöneteceği filminin senaryosunda son değişiklikleri yapıyor. Can Yücel Adana Cezaevi'nde yazdığı şiirleri okuyor. Kemal Tahir, Orhan Kemal kıdemlilerimiz; ayaklarında tahta takunya var; Bursa Cezaevi hatırası. Atillâ İlhan, Enver Gökçe biraz mahçuplar, işkenceye dayanamadıkları için. Dr. Şefik Hüsnü gelince Cibali'nin komünist tütün işçileri saygıyla ayağa kalkıyor. En saygılı olanlar ise bu büyük maratonun en hızlı yüz metresini koşanlar; Deniz, Hüseyin, Yusuf. En gencimiz Erdal Eren.... Ve unutulabilir mi; ilk voltayı Magosa zindanında atan Namık Kemal...
Ne çokuz... 150 yıldır volta atıyoruz bu toprakların cezaevlerin de; adı bazen Magosa zindanı, Bekirağa Bölüğü oluyor, ba zen Sultanahmet, Selimiye ya da Metris, Mamak, Diyarbakır Cezaevi...
Sayfa 410Kitabı okudu
222 syf.
10/10 puan verdi
Allah rahmet eylesin hepsine ve mekanları cennet olsun İnşallah, Amin
6 Mayıs 1972 Deniz Gezmiş, Yusuf Aslan ,
Hüseyin İnan
"Biz şahsi hiçbir çıkar gözetmeden, halkımızın bağımsızlığı ve mutluluğu için savaştık"
Deniz Gezmiş
Ben şahsi hiçbir çıkar gözetmeden halkımın mutluluğu ve bağımsızlığı için savaştım!
Hüseyin İnan, Yusuf Aslan
Allahım bir kez daha yaşatmasın ve İlahi Adalet er ya da geç tecelli eder. Herkes ettiğini bulur.
Kitap hüzün doluydu.
Kitabı bitirmeme yakın gerçekten duygulandım.
@gzdgercekci1907_0608
Darağacında Üç Fidan 
Nihat Behram
Sinancığım, bir tanem.
Artık Hüseyin de yok, Yusuf da yok, Deniz de. Üç nazlı selvi, ömrüne doymamış üç dağ parçası daha bu gün yok edildi.
....
Mayıs ayı ne aymışsın, ne aymışsın. Of Of Of ..
Sayfa 69 - Ayrıntı YayınlarıKitabı okudu
Dedem ölmemişti. Babam benden gençti henüz. "Dağlar dilsiz ustalardır ve suskun öğrenciler yetiştirirler" diyen Goethe'yi okumadan, bu iki insandan öğrendim kuyularm dilini. Annem, ahırdaki ineklere, bahçedeki domateslere biberlere ve çocukların açlıklarına iliklenip çözülen bir sedef düğmeydi. Evlerden birer tanrı suretinde çıkıp, daha yalmz birer tanrı olarak dönen erkekler, kahvelere camilerden daha sadıktılar ve çocuklarından çok merak ederlerdi "ajans haberlerini." Hiçbir şey yapmadan, günde on kez hükümet yıkıp hükümet kurmayı; yüksek sesli devlet sevgisinin, ters yüz edilmiş bir yalan olduğunu; kendinden başka kimseye inanmamanın mağrur yalnızlığım; sevmek arzusuyla aldanma korkusunun nasıl bir cehennem yarattığım; duvar diplerinde tanrı diye yağmura nasıl dua edildiğini onlarda gördüm. Yıllarca küfrettikleri devrimcilere, Deniz-Yusuf-Hüseyin'in idamlarından sonra, derin bir mahcubiyet ve saygıyla nasıl ağladıklarım da gördüm onların.
Sayfa 50Kitabı okudu
