Tahayyül ve Düşünce Arasındaki Ayrım
Tahayyül etmek, ne zaman düşünsek yaptığımız bir ayrımı yapmaktan sakınmaktır: Gerçeklik ile gerçek olmamak ve hakikat ile sahtelik arasındaki ayrım. Şu halde tahayyül etmek bir düşünme türü değildir; aynı şekilde düşünmek de tahayyül etmenin bir türü değildir. Çünkü her ikisi de bir diğerinin kendine özgü doğasını geçersiz kılar. Yine de bu iki farklı etkinlik birbiriyle büsbütün alakasız da değildir. Düşünmek, hakikat ile sahtelik arasında bir ayrım yapmaktır; gelgelelim bu durum, içinde bu ayrımın yapılmadığı bir bilinç evresini gerekli kılar. Yadsıdığımız veya yanlış olduğunu düşündüğümüz şey, önce tahayyül edilmelidir, yoksa ortada yadsıyacak bir şey yoktur: Doğru olduğunu savunduğumuz ya da düşündüğümüz şey önce tahayyül edilmelidir, yoksa onun doğru olduğunu farz etmeksizin doğru olup olmadığını soramayız. Bundan ötürü imgelem ve düşünce arasındaki ilişki, düşüncenin imgelemi gerektirmesi ama imgelemin düşünceyi gerektirmemesidir.
Sayfa 16Kitabı okudu
110 syf.
·
Puan vermedi
Okur Takip Önerileri
Bunaltı
Ruhum öyle ağır ki hiçbir düşünce onu taşıyamıyor, hiçbir kanat çırpışı onu arşa yükseltemiyor. Hareket etse bile toprağı süpürerek ilerliyor, fırtına öncesinde rüzgâr şiddetlendiğinde alçaktan uçan kuşların yaptığı gibi. Ruhumun üzerine bir bunaltı, bir kaygı çöreklenmiş, depremi önceden haber eder gibi.
Sayfa 75
