•Yavuz Sultan Selim/Şirpençe
“Koca Yavuz, Fatih Camii avlusundaki musallaya uzatıldığında ne ihtişamı kalmıştı, ne de hiddeti... Sıradan bir ölü olarak musallaya yatıyor, herkes ibretle bakıyor, imam “Er kişi niyetine...” deyip tekbir aldığında ölümün sağladığı eşitlik en büyük ibret olarak gözler önüne seriliyordu. Musalladaki tabutun içinde yatan, bir “er kişi”den ibaretti. Osmanlı padişahları, bu ibret dolu levhayı hiçbir zaman unutmuyorlar, halkın içine çıktıkları veya askeri teftiş ettikleri sırada “Mağrur olma padişahım, senden büyük Allah var” şeklinde ve koro halinde haykırılmasını memnuniyetle karşılıyordu. Bunun dünya tarihinde başka bir örneğine rastlamak, Devr-i Saadet müstesna tutulursa, mümkün değil.”
Sayfa 54
Devr-i Saadet... Daha çok bekleriz
Altın çağın ilerde olduğuna dair hiçbir belirti yok.
Sual: Cisim, eğer hayatî olsa, ecza-yı bedenî, daim terkip ve tahlildedir, inkıraza mahkûmdur, ebediyete mazhar olamaz. Ekl ve şürb, bekà-yı şahsî; ve muamele-i zevciye ise, bekà-yı nev'î içindir ki, şu âlemde birer esas olmuşlar. Âlem-i ebediyette ve âlem-i uhrevîde şunlara ihtiyaç yoktur. Neden Cennetin en büyük lezâizi sırasına
"Biz kopyacı bir zihniyetle hareket ettiğimiz için Batı' dan aldığımız modeli aynen tatbik etmek istedik. Şapka meselesinde olduğu gibi. Şapka giydirince o insan Batılı olmuyor. Burada başka bir önemli konu daha var. Türkiye' de toplum aslında vicdanı hür bir toplumdur. Serbest düşünebilen bir toplumdur. Bir yerde İslam' da da bu hür ruh vardır. İslamın en güzel geliştiği dönem bu hür düşüncenin olduğu ilk üç-dört yüzyıldır. Halkın içinde yaşayan hürriyet ruhu bu dönemde karşılığını bulmuştur. İslamın özünde bu vardır. Bu Devr-i Saadet' i hep özlemiştir insanlar."
Sayfa 437
"Peygamber-i Ekber'e müddet-i ömründe, Devr-i Saâdet'de gülmedirler, hele ağız dolusu hiç gülmediler; gülümserlerdi."
Sayfa 11Kitabı okudu
