KIZILDERİLİLERİN AHLÂK YASALARI
1 – Dua etmek için güneşle birlikte kalk. Tek başına dua et, sık sık dua et. Büyük Ruh dinler..
2 – Yollarında kaybolmuş olanlara karşı anlayışlı ol. Cehalet, kibir, öfke, kıskançlık ve açgözlülük, kayıp bir ruhtan kaynaklanır. Rehberlik bulmaları için dua et.
3 – Kendini, kendi kendine araştır, keşfet.
Yeryüzünün gözyaşlarını kurular nazik güneş,
Kuruladıkça , sevinç gözyaşları akar da akar.
* Thoreau’ya ait ‘Buzların Çözülmesi’ (The Thaw) adlı şiirinden
Sayfa 97 - Everest Yayınevi
Ve tüm bu tartışmada, bahsettiğim adaletin doğadan kaynaklandığının anlaşılmasını istiyorum fakat kötü alışkanlıkların verdiği zarar öyle büyüktür ki doğa tarafından bahsedilen kıvılcımları söndürür, aksine kusurlar ortaya çıkar ve yerleşik hâle gelir. Ama eğer insanların yar gısı, doğanın yargısına göre doğru olana tekabül ederse ve insanlara özgü hiçbir şeyi kendilerine yabancı görmezlerse (şairin ifadesini kullanırsak"), o zaman adalet herkes tarafın- dan eşit şekilde sağlanır. Doğa tarafından kendilerine akıl verilmiş olanlara ayrıca doğru akıl da verilmiştir ve bu nedenle yasa, emir ve yasaklamalardaki doğru akıldır. Eğer insanlara yasa verilmişse, onlara adalet de verilmiştir. Tüm insanlara akıl verilmiştir ve bu nedenle adalet de herkese verilmiştir, bunun için, Sokrates, faydayı adaletten ayıran ilk kişiyi haklı olarak lanetler ve tüm kötülüklerin kaynağının bu olduğundan şikâyet ederdi.
Muir ve Thoreau'nun aksine, McCandless esas olarak doğa ya da daha genel anlamda dünya üzerine düşünmekten ziyade, kendi ruhunun derinliklerini keşfetmek amacıyla yaban topraklara girmişti. Fakat kısa bir zaman zarfının ardından, Muir ve Thoreau'nun zaten bildiği gerçeği keşfetti. Yabanda uzun süre yaşamak, kaçınılmaz bir şekilde, kişinin dikkatinin kendi içine olduğu kadar, dışındaki dünyaya da yönelmesine neden oluyordu. Doğaya dair incelikli bir anlayış ve güçlü duygusal bağlar kurmaksızın yabanda yaşamak imkânsızdı.
Sayfa 220 - Siren YayınlarıKitabı okudu
Galileo dönemine kadar
"zaman", hatta "doğa" dediğimiz şey, merkezinde insanın, insan topluluklarının bulunduğu birer olguydular. Zaman, her şeyden önce sosyal dünyada neyin ne zaman yapılacağını tayin etmenin, insanların birlikte yaşamalarını düzenlemelerinin bir aracıydı.
Farklı boyutlara ait parçalardan yapılmış bir bütün
kavramına ulaşmak kolay değildir. Ve sadece doğa değil,
sanat, yani onun dönüşmüş görüntüsü de böylesi bir bütündür.
İnsanların çoğu ya korku ya da hazlar nedeniyle suç işler. Sıradan insanlarsa yasaların koyduğu cezalar vesilesiyle olabildikleri kadar erdemliler.
