Bir Doğum Günü Armağanı
"bir şeyi bırakmak, tümüyle bırakmak olanaksız mı senin için, her parçayı morla damgalamak? öldürebileceğin her şeyi öldürmek zorunda mısın? bugün istediğim tek şey bu ve onu yalnızca sen verebilirsin bana. penceremde duruyor, gökyüzü kadar kocaman, soluk alıyor çarşafların altından, dökülen yaşamların pıhtılaşıp katılaşıp tarihe karıştığı soğuk ölü merkez."
Sayfa 48 - Artshop Yayıncılık - Birinci Basım - Mart, 2007 - Türkçesi: Gürkal AylaKitabı okudu
Bir Doğum Günü Armağanı
"tatlı tatlı soluk alıyorum, görünmezlerle, yaşamımdan yıllar silen."
Sayfa 48 - Artshop Yayıncılık - Birinci Basım - Mart, 2007 - Türkçesi: Gürkal AylaKitabı okudu
Bir Doğum Günü Armağanı
"ne yere düşen kurdele, ne de bir sevinç çığlığı. bu kuşkularınla bana güveneceğini sanmıyorum. nasıl da mahveder günlerimi bu örtüler, bir bilsen."
Sayfa 48 - Artshop Yayıncılık - Birinci Basım - Mart, 2007 - Türkçesi: Gürkal AylaKitabı okudu
Bir Doğum Günü Armağanı (Agy., s. 208)
"peçesini indirin yeter, peçesini, peçesini. ölüm olsaydı. derin çekimine hayran kalırdım, zamanın ötesindeki gözlerine."
Sayfa 29 - Boğaziçi Üniversitesi - Ocak, 1985 - ePubKitabı okudu
Doğum Günü Armağanı
Zaten bu yıl, hediye falan istemiyorum.
Hem zaten ben kazara hayattayım.
O gün bir yolunu bulur kendimi memnuniyetle öldürürdüm.
Sayfa 47Kitabı okudu
Ben de doğmadığım gün armağanlarını severim:)
“Şey demek istiyorum ki, doğmadığım gün armağanı ne demek?”
“Tabii ki doğum günü olmayan bir günde verilen bir hediye demek.”
EpubKitabı okudu
Küçük kaplumbağayı bahçedeki yabani gül çalılarının altında bulduk. Oraya nasıl girdiğini bilmiyoruz, umurumuzda da değil zaten; öyle heyecanlıyız ki. Kabuğunu parlak kırmızıya boyadık; bu harika fikir Hasan'dan çıktı: Böylece onu çalıların arasında yitirmeyeceğiz. Biz, uzak bir ormanda tarih öncesine ait dev bir yaratık bulmuş, gözü kara kâşifleriz; bütün dünyanın görmesi için alıp buraya getirdik. Kaplumbağayı Ali'nin geçen ki/ Hasan'a doğum günü armağanı olarak yaptığı tahta, oyuncak arabaya koyuyor, arabanın kocaman, demir bir kafes olduğunu hayal ediyoruz. Alev püskürten canavara bakın! Çimenlerin üzerinde yürüyor, el arabasını peşimiz sıra sürüklüyoruz; elma ve kiraz ağaçlarının altından geçiyoruz; ağaçlar
bulutlara yükselen birer gökdelen, camlara üşüşmüş binlerce meraklı aşağıdaki görkemli geçit törenini izliyor. Baba'nın incir ağaçlarının yakınına yaptığı yarım ay biçimindeki, küçük köprüden geçiyoruz; o artık kentleri birleştiren, muhteşem bir asma köprü, alttaki küçük gölcükse köpüklü, azgın bir deniz. Köprünün devasa
kolonlarının üstünde havai fişekler patlıyor, gökyüzüne yükselen, dev çelik halatların önüne dizilmiş olan askerler bize selam duruyor. Küçük kaplumbağanın içinde dört döndüğü tahta arabayı, demir işlemeli kapının dışındaki yuvarlak, tuğla döşeli araba yoluna çıkartıyor, bizi ayakta alkışlayan dünya liderlerini selamlıyoruz. Biz Hasan'la Emir'iz; ünlü maceracılar, dünyanın en büyük kâşifleri. Bu yürekli, kahramanca
başarımıza karşılık şeref madalyası almak üzereyiz...
Sayfa 265Kitabı okudu
Zorlu bir süreçten sonra, cezaevinden çıkar. O Piraye Hanım’dan, Münevver Hanım da eşinden ayrılır. Artık birliktelerdir ve şiirlerinin yeni öznesi Münevver Hanım’dır. Doğum günü armağanı olarak da bir şiir yazar sevdalı olduğu yeni kadına:
“Yapraklara, dallara, yeşillere, allara,
Nice nice yıllara gülüm, nice nice yıllara
Yaprak dala, al yeşile yaraşır,
Gayrı bundan böyle vermem seni ellere.”
