Kitabı herhalde çok çok ucuza almıştım. Satın alalı da bayağı olmuş. Bir çırpıda okudum. Eğlenceli bir dili var. Sanırım yazılış amacı da bu. Arada politkacılara,ekonomik sisteme,din ve tarihe dokundurmalar olsa da yine gülümsetmekten öte bir derdi olmamış yazarın. Absürd edebiyat diye nitelendirebileceğim bir tür.
TüysüzWoody Allen · Ara Yayınları · 1989159 okunma
Bir hayvandan diğerine mektuplar. Düz bir okuyucu iseniz durum bu aslında. Hayvanlar neden birbirine mektup yazarlar düşüncesi de oluşabilir. Sonra da komikti, güldük eğlendik şeklinde geçer gidersiniz. Aziz Nesin boşa yazmaz, onca kitabını okudum diyen biriyseniz geçmiş olsun. Her cümlenin altında bir şey aramaya başlarsınız.
Bulduğumuz en temel unsur aslında yapılan hicivlerdir. Tabii kimse alınıp buradaki eşek benim diyememiştir orası ayrı. Rahatça yazmış adam da. Sonuç olarak hatırlayanlar bilir sonlara doğru şu sözü: Taslar da yine eski tas, değişmedi; ama sık sık kalaylanıyorlar. Haydi bakalım. Ne anlarsanız artık...
Dönem Türkiye'sine, yaklaşık 60-70 öncesi işleyişe dair dokundurmalar. Neredeyse günümüz gibi değil mi? Zaman nasıl da hızlı geçiyor bir bilseniz. Bu da çocuk kitabı değil ama birtakım şeyleri değiştirerek, çocuklar için eğitici bir hikâyeye dönüştürmek de hepimizin elinde. Günümüzde ve gelecekte, ebeveyn ve ebeveyn adaylarına çok iş düştüğü açık.
Ağlayacak halimize güldüğümüz, gülerken düşündüğümüz (öyle umut ediyorum) kaliteli bir eser. Hepimize iyi okumalar dilerim..
Okurken bitmesini hiç istemediği ama büyük bir merakla bir an önce sonunu görmek istediği kaç kitap okur ki insan hayatında?
Nermin Yıldırım'ın kitapları bu hissi taşıyor yüreğinize.
Bir yazarda aradığım tüm özellikleri taşıyan bir kalemi var yazarın.
İlgi çekici kurgular, sıkmayan anlatım, okurken büyüleyen altını çizmek isteyeceğiniz cümleler, hayatın içinden karakterler, inceden siyasi dokundurmalar...
Her biri öyle titizlikle bir araya getirilmiş ki "İşte gerçek yazarlık bu!" dedirtiyor.
Kısaca kıymeti bilinesi bir kalem kendisi.
MisafirNermin Yıldırım · Hep Kitap · 20181,738 okunma
Alper Canıgüz okumayı çok sevdiğim ve kitaplarından çok keyif aldığım yazarlardan... İlaç gibi mübarek ... Birkaç yıl önce Kan ve Gül ile tanışmıştım kalemiyle ve sonra ardı ardına devam etti okumalarım...Yazardan birlikte okuduğumuz 3. kitap oldu...
.
Kıyamet Park, Alper Kamu maceralarının 3. durağı... Ah Alper Kamu hiç büyümeyen 5 yaşında ama aklı yaşıtlarından kat be kat üstte bir çocuk... Yaşıtları henüz okuma yazma bilmezken bizimki Descartes okuyor ... Gerçi bu sefer sağlam kayaya çarpıyor ve bu kayanın adı Altan...
.
Ailesinin de usandığı küçük dedektif ile terapi sırasında karşılaşıyoruz kitabın ilk sayfalarında... Sonra da bir bayii toplantısı için gittikleri bir otelde... Cinayet küçük veledi çağırıyor tabii... Çözmeden duramaz ama bu sefer dişli rakibi Altan'a karşı da savaşmak zorunda... Cinayeti kim çözecek?.. Ve eğer kaybederse hayali arkadaşlarına veda edecek... Bir indigo çocuk olan Altan'ın böyle bir şeyi talep etmesi de ayrı bir konu...
.
Yine kahkaha eşliğinde müthiş bir okuma oldu Kıyamet Park... Tabii gündeme, insanlığa, özellikle de beyni boşlara dokundurmalar da çok iyi... Mutlaka tanışın derim... Bizim için de soru şu: Acaba yeni kitap ne zaman gelir?
Şahsiyet ve Uysallar senaryolarıyla dikkat çeken bir yazar. Kinyas ve Kayra'yı genç yaşında yazmış olması da ayrıca dikkate değer. "Aykırı" bir adam. Bence edebiyat ile bir çıkış yolu bulmaya çalışmış ve yazar olmasaymış yeraltı dünyasının kirli isimlerinden biri olabilirmiş. Eserdeki konu güncel ve evrensel çizgide olduğu için birçok okuyucuya hitap ediyor. Penise kokain sürüp sevişmek gibi eylemleri ve pek çok küfürü saymazsak çocuklara da hitap edebilir. Toplumsal ve oldukça politik bir roman. Siyasi dokundurmalar fazla. Mülteci sorunu ele alınmış, başkahraman da "yaralı" bir mülteci. Gurbetçiler üzerinden ülkemizdeki mültecileri anımsatmak istemiş fakat yazarın bu konudaki birçok görüşüne katılmıyorum. Türkiye'deki sığınmacılar yahut kaçkınlar ile Almanya'ya işçi olarak giden Türklerin durumunun aynı olmadığını düşünüyorum. Yine de yazarın bu güncel konulara temas etmesi ve "faşizm"i bu perspektifte eleştirmesi dikkate değer. Kitapta BM dahil olmak üzere birçok savaş karşıtı topluluğun aslında savaşları körükleyen birer örgüt niteliğinde olması şahsen katıldığım bir yorum. Nerede bir savaş karşıtı organizasyon varsa orada bir pislik aranmalı. Eser, okunmaya değer. Son olarak "mesaj vermek" uğruna edebi lezzetin ve olay akışının belli ölçüde harcandığını belirtmek isterim.
ZamirHakan Günday · Doğan Kitap · 20214,595 okunma
Duygusal bir arayış içinde olan için yarım bırakılacak bir kitaptır. Siyaset ve tarihe dair bir merak yoksa bulaşmayın. Kitabın adına bakıp da önyargı da duymayın mevzunun cinlerle bir alakası da yok. Puşkin’in şiirinden geliyor.
Çok geniş bir alana dağıldığından neyden bahsedeceğimi de şaşırıyorum açıkcası. Toprak reformu arefesini ele alıp
Günümüzde nükte ve iyi üslup kayboluyor, ince dokundurmalar yerini sövgüye bırakmış. Alınmıyorum: Pek ahım şahım bir yazar değilim ki aklımı kaçırayım.
Şah ve Sultan… Birbirleriyle olan çekişmeleri sadece siyaset ya da mezhep üzerinden açıklanamayacak kadar ilgi çekici… Aşık atışmasına dönen ilişkileri, yazılan şiirler, ince dokundurmalar, zaman zaman hakarete ve aşağılamaya varan iğnelemeler… İki liderin de edebi yönünün çok güçlü olduğu su götürmez bir gerçek.
İskender Pala’nın ise hali
