Ne garip değil mi ?
* Dünyaya çıplak geliyorsun...
* Makam-mevki, mal-mülk, çoluk-çocuk, eş, arkadaş, dost sahibi oluyorsun...
* Gençlik, güzellik, dinçlik, azim, güç- kuvvet veriliyor..
* Akıl-zeka, irade sahibi oluyorsun...
* Sonra birer birer bu nimetle elinden alınıyor.
* Yaşlanıyorsun; gençliğin, güzelliğin, gücün, kuvvetin gidiyor elden....
* Azmin, iraden aklın, zekan da yavaş yavaş tükeniyor...
* En sonunda ölüm geliyor. Herşeye "elvada" diyorsun.
* Bütün bu nimetler sana emanet olarak verilmişti.
* Emaneti Gerçek sahibine teslim ediyorsun.
* Tekrar çıplak olarak geri dönüyorsun Rabbine...
*Yalnız bir kefen alırsın o da kabirde çürür.
Mahşerde çıplak olarak diriltilirsin.
* Şimdi düşün yarın için hazırlığın nedir?
* Allah hepimizi yarın için hazırlananlardan eylesin...
* ÖYLEYSE EY İNSANOĞLU SEN ÇOK FAKİRSİN... HİÇBİR ŞEYİN YOK...
* NEYİNE GÜVENİYORSUN.?
* BAK HEPSİ EMANETTİ SANA VE HEPSİ GERİ ALINDI.
* DÜNYAYA ÇIPLAK GELDİN VE ÇIPLAK GİDİYORSUN...
*O ZAMAN BUNCA KAVGA NE İÇİN...?
~√~
Teneke - Yaşar Kemal /Sen sen ol görünüşe aldanma. İnsanlar ikiyüzlüdür.
"Taht kurmuşsun kalbime en güzel yerindesin." Bir yenilik olsun ve incelememe şarkı sözüyle başlayayım. Zira 
Yaşar Kemal'in bendeki yerini anlatması adına oldukça yerinde Esengül'ün şarkısı.
Öyle düşünüyorum ki,
En iyi yerli yazar,
Nobel almalıydı dediğim yazar,
Külliyatını tamamlamak istediğim yazar,
İnce Memed ile gönlümde taht
