Bu konuyu daha fazla kurcalamamamız için yalvarıyorum, çünkü kalbim parçalanıyor, acı geliyor, ağır geliyor.
Sayfa 134Kitabı okudu
“Ah, ne yapacağım, ne olacak benim kaderim? Çok ağır geliyor benim böyle bir bilinmezlikte olmam, bir geleceğimin olmaması, başıma ne geleceğini tahmin edememek. Geriye bakmak da korkutucu. Orada hep acı var, bir hatırayla bile kalbim iki parçaya ayrılıyor. Beni mahveden kötü insanlar yüzünden sonsuza dek ağlayacağım!”
Sayfa 30Kitabı okuyor
Herkesi ve her şeyi büyük bir zevkle terk etmek geliyor içimden!
Can yayınlarıKitabı okuyor
“İnsan olmak, yani gerçek, kendi vücuduna sahip,kanlı canlı bir insan olmak dahi bize güç geliyor; bundan utanıyor, ayıp sayıyor, bildik, genel anlamda insan olmaya çabalıyoruz hep.”
Sayfa 139Kitabı okudu
Bu devir, sıradan insanın en parlak zamanı; duygusuzluğun, bilgisizliğin, tembelliğin, yeteneksizliğin, hazır konmak isteyen bir kuşağın devridir. Kimsenin bir şeyin üzerinde saklanması. cihazın bir ülkü edinen çok az. Umutlu birisi çıkıp iki ağaç dikse herkes gülüyor: "Yahu bu ağaç büyüyünceye kadar orada mısın sen?" Öte yandan iyilikseverler, insanlığın sonraki yıllarda kendilerine dert ediniyorlar. İnsanları barındırdığı ülkü tümden yitti, kayıplara karıştı. Herkes sabaha doğru gidiyorlar bir handaymış gibi yaşıyorlar. Herkes kendini düşünüyor. kendisi kapabileceği kadar kapsın, geride kalanlar isterse açlıktan, soğuktan ölsün, vız geliyor.
Sayfa 25
“Düşünce dert getiriyor, düşünce dert çağırıyor, düşünmedin mi mutluluk geliyor! İç ihtiyar! Bırak düşünmeyi!”
Her şeyin benim dışımda yer alması bana haksız geliyor;işlediğim günahların, çektiğim acıların,ilerde tanımadığım birinin ebedi ahengine gübre görevi görmesini istemiyorum; çektiklerim onun uğruna değildi.
Sana, kalbine, cevher gibi ruhuna ihtiyacım var... Öf Vanya! Acı günler geliyor!
Sayfa 43Kitabı okudu
*
Sanki kendimde değilim, beklenti içerisindeyim ama her şey fazla basit gibi geliyor. Fakat bu kadarı kâfî!
Duyguları komuşmayalım!
Sayfa 64
