“Oğlumu içime gömdüm”
Asker kapıya dayandığında karım Fatma’ya “Ali Ekber’e söyle mutfağın camından kaçsın. Ben askerleri oylarım.” dedim.
Yirmi iki yaşındaydı Ali Ekber, gözümün nuruydu. Öyle çalışkan bir çocuktu ki ilkokulu pekiyiyle ortaokul ve liseyi de birincilikle bitirdi. Üniversiteyi kazandığında annesine “Avukat olacağım” dedi.
20. Bölüm
“Sahi mi? Ben öyle hatırlıyorum... Nihat'la Profesör Hikmet'e anlattım. O
zaman sen yok muydun? Neyse, fakat
kaynını hapisten kurtarmak için
vezneden iki yüz lira aldığını, bunu
yerine koyamadığı için defterlerde kalem oynatıp işi idareye çalıştığını
herhalde söylemiştim. Aylardan beri
hep tereddüt içindeydi.
Büyüteç.
Kaynı mahkûm olsa,
Sayfa 183 - 184 - 185 - 186Kitabı okudu
Aferin Günk'e :)
Günk, hafta sonları bize gelmiyor. “La lune es o es” şarkılarıyla dans etmiyor. O hafta sonlarını da Dostoyevski, Turgenyev, ya da Çehov’un dünyasında geçirmeyi yeğliyor.
Sayfa 25Kitabı okudu
Arnavut aksanının Türkçe ile imtihanı
"...kolay mıdır Arnavutça?"
"Kolaydır elbetta,"
"Bize de öğretsene, ne olur!..."
"Sözcüklerin ilk sesli harflerini olduğu gibi bırakacaksınız. Sonra gelenleri değiştireceksiniz, İ'leri 1, e'leri ag a'ları o yapacaksınız. Tabii ö yapmanız da gerekebilir. Bazan kurala uyulmadığı da olur."
Annem,
"Neler saçmalıyorsun!" diye çıkıştı babama,
Anneme aldırmadık.
"Hadi Arnavutça konuşalım," dedik babama.
"Olor.
"Önce sen başla ama."
"Ekmök yer misın?"
"“Yemöm.”
“Aferın. Pöki ne yersın?”
“Tatli yerım.”
“Çok güzal.”
ArnavutlarKitabı okudu
yağmur ve fransızca
Bayramda Eskişehir'deydim. Akrabalarımızla bayramlaşmak üzere eski mahalleye, Kurtuluş Mahallesi'ne gittik, çocukluğumu yaşadığım yere. 19 Mayıs Ortaokulu'ndan bir sınıf arkadaşımla karşılaştım. Birkaç öğretmeni, bazı arkadaşları ve anıları hatırladık birlikte. Sonra Gül öğretmeni hatırlattı arkadaşım, benim hiç unutmadığım Fransızca öğretmenimizi
