Zeki
@e_zeki
Konya
226 okur puanı
Nisan 2015 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitap
Okuma Hedefleri
Freud'un Kurbanı
Bunlar Freud adında yalancı bir peygamber çıkardı ve Freudizm adı altında bilimsel ve insani bir din icat ettiler. Cinsellikten bir ahlaki vicdan ve hukuki sistem yarattılar. Ardından "şehvetten" müteşekkil bir tapınma, dua, ibadet ve ubudiyyet mabedi bina ettiler. Bu mabedin eşiğinde kesilen ilk kurban da "kadın" oldu.
FecrKitabı okudu
Kadın Hakları
Hukuk ve şahsiyet açısından, kadın o derece bağımsızdır ki çocuğuna süt verirken dahi erkekten ücret talep edebilir. Eşinin müdahalesi olmaksızın ticaret yapabilir, çalışabilir, ya da özgür ve bağımsız olarak kendi sermayesiyle yatırım yapabilir. Yani İslam'da kadının ekonomik özgürlüğü korunmaktadır.
Sayfa 90 - FecrKitabı okudu
Fikri Seviye
Bir kere toplumun fikri seviyesi ve bakış açısı geriledi mi; artık dindarı dinsizi, aydını gericisi,âlimi cahili arasında fark kalmaz
fecrKitabı okudu
Okur Takip Önerileri
Göz
Başlangıçta, bu 'göz'ü ben yaratmıştım. Tabii ki, beni görsün ye
gözlesin diye. Onun bakışı içinden çıkmak istemiyordum. Kendimi bu
bakışın altında, bu bakıştan oluşturmuştum ve bu bakıştan hoşnuttum.
Her an gözlendiğimin bilincinde olduğum için varoluyordum çünkü. Sanki
bu göz beni görmese ben de varolmayacaktım. Bu öyle açık bir gerçekti
ki, onu kendimin yarattığını da unutup beni var eden bu göze şükranduyuyordum
Sayfa 105 - YKYKitabı okudu
Biz ölümden kaçınmanın değil, hayatı yaşamanın
peşindeyiz.
Eflatun kudümün ne
olduğunu biliyordu. Ama diğer sazın sesi onu hayrete düşürmüştü. Bu sazdan üflenen nağmeler,
sırrın ufülevi vusafası olan ehl-i vukuf füsunkârların bezediği o vâsi fü seyfi sâdaraks ve vüsûb
eden vûsema gibi birer üfkûhe idiler. Ama füsûs ki, üflendikçe gönüllerdeki menhus ufünetin
üful olduğu, bu füyûz dolu, tabii bir vûs ve vüs'at taşıyan ne nefesler, hangi yusuf-ı kalbiden
nasıl hâsıl olur diye sanki, fusûl-ı erbaa teessüf ediyordu.
İletişim YayıneviKitabı okudu
Kozmopolit
Rusya bizler olmadan da idare edebilir ama hiçbirimiz o olmadan yapamayız. Böyle düşünenlere yazık, ama onsuz bir şeyler yapmaya çalışanlara daha da yazık! Kozmopolitlik saçmadır, kozmopolit bir hiçtir, hatta hiçten de kötüdür; ulusal nitelik taşımadan ne sanat olur, ne gerçek, ne de hayat, hiçbir şey olmaz...
RudinKitabı okudu
Yadsıma
Her şeyi yadsırsanız, çevrenizdekiler hemen zeki bir insan olduğunuzu düşünürler: Bildik bir numaradır. İçten insanlar, yadsıdığınız şeyden üstün olduğunuzu düşünmeye hazırdır. Ama çoğu zaman doğru değildir bu.İlkin, her şeyde birtakım kusurlar bulunabilir, ikincisi ciddiyseniz daha da kötü: Yalnızca yadsımaya kilitlenmiş olan aklınız giderek zayıflar, kurur. Gururunuzun okşanmasını sağlarken düşüncenin gerçek hazlarından yoksun kalırsınız. Yaşam –yaşamın özü– sizin o küçük, kin dolu gözleminizden kaçar, uzaklaşır ve sonunda sağa sola saldırmaya, insanların eğlence konusu olmaya başlarsınız. Sitem etmek, azarlamak yalnızca seven insanların hakkıdır.
Yalan
Kendine ait bir yalan, başkalarına ait gerçekleri tekrarlamaktan belki de daha iyidir.
Türkiye İş Bankası Kültür YayınlarıKitabı okudu
Egemen sınıfların uşağı olan politikacılar, din adamları vb. ideoloji yoluyla halkı uyuturlar. Bu anlayış, nesnel bir yapı olarak ideolojinin özerkliğini hiçe saydıktan başka aslında "halk" dediğimiz o kitleye karşı da özüne saygısız bir bakışı yansıtır. Yanlış bir teorik anlayıştan kalkarak doğru bir politik sonuç alınamayacağına göre, "bir avuç namussuzun aldattığı halkımız" anlayışından yola çıkan devrimci hareketlerin de herhangi bir başarıya eriştiği, hele aldatılan halka doğruyu gösterdiği hiç görülmemiştir.
Devlet
Devlet (ve aygıtı içindeki varoluşu) yalnızca devlet iktidarının bir işlevi olarak anlam kazanır. Tüm siyasal sınıf mücadeleleri Devlet çevresinde döner. Bundan anlayacağımız: Devlet iktidarının her hangi bir sınıf, ya da sınıflar ya da sınıf bölümleri ittifakı tarafından elde tutulması, yani elde edilmesi ve korunması çevresinde döner.
Ona göre, kulaklar vajinaydı. Tek bir yanlış fikir duyduğunda, masumiyetini yitiriyordu insan. Tek bir detay, çok şey demekti ve insanın hayatı kararıyordu. Bilgi yüzünden insan aşırı dozdan ölüyordu.
Bir kadını iyi yanları için sevmek anlamsızdır. Bunu zaten hak etmiştir, bu bir ödemedir, bir armağan değildir. Ama onu günahları için sevmek gerçek bir armağandır,
“İşte senin zalimliğin bu. Acımasız ve bencil yanın bu. Eğer kardeşini sevseydin, ona hak etmediği işi verirdin, hem de sırf hak etmiyor diye verirdin...Ben buna gerçek sevgi, iyilik, kardeşlik derim. Sevgi başka ne işe yarar? Eğer bir adam işi hak ediyorsa, o işi ona vermekle bir sevap işlemiş olmuyorsun ki! Asıl sevap hak etmeyene vermektir.”
“Gerçeği biliyorsunuz, ama yine de açıkça söylemeyi reddediyorsunuz, öyle mi?”
“Bayan Taggart, soyut bir söz kullanıyorsunuz, oysa pratik gerçeklerden söz ediyoruz.”
“Biz bilimsel bir konudan söz ediyoruz.”
“Bilim mi? Olayla ilgili standartları birbirine karıştırmıyor musunuz? Ancak katıksız bilim alanına girildiği zaman gerçekler mutlak kriter haline gelir. Oysa uygulamalı bilimden, teknolojiden söz ederken işe insanlar karışır. İnsanlar karışınca da, devreye gerçeğin ötesinde bazı mülâhazaların girmesi kaçınılmazdır.”