İlk defa bu platform da bir kitap için inceleme yazısı yazıyorum. Orhan Kemal sen okuduğum ikinci eser Eskici ve Oğulları oldu. İlk eser ise El Kızı idi. İkinciye göre Eskici ve Oğulları’nı daha çok beğendim. Ben kitabı okurken aklım sürekli Gazap Üzümleri’ne gidip geldi. Bu kitapta da sanayileşme sonucu insan gücüne ihtiyaç duyulmayan bir ekonomide işsiz kalan bir ailenin dramı anlatılıyor. Ben genel de dünya edebiyatı okurum. Açıkçası Sebahattin Ali eserlerinden sonra ilk defa bir yük yazarın eseri beni bu kadar mest etti. Eser de karakterler öyle güzel anlatılmış ki bazı sayfalarda gerçekten o an o mahalleymişim de kadınların arasındaki dedikoduları dinliyormuşum gibi hissettim. Bu da yazarın kaleminin ne kadar güçlü olduğunu gösteriyor . Beni asıl etkileyen şeyse ana karakter olan eskicinin sinirli etrafı ile anlaşamayan huysuz biri gibi anlatılsa da aslında bunun tam tersi bir yapıya sahip olduğunu yazar çok güzel anlatmış. Okurken bazen durup Eskicinin omzuna elimi koyup seni anlıyorum demek geldi içinden. Çukurova’yı iliklerinize kadar hissedebileceğiniz dönemin sosyal kültürel ekonomik yapısını, kişilerin karakter analizleri ile gözler önüne seren harika bir eserdi. Keyifli okumalar dilerim.
