Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol

Ebrar özerdem

Ebrar özerdem
@ebrarozerdem
bir gün uyandığımda artık tamamım sandım bugün çabalamam gerekmeyecekti artık safmışım iyileşmenin kolay olduğunu sanmakta oysa ne bitiş noktası ne varış çizgisi var hayatta asıl iş her gün tamamlanmakta
Reklam
işin aslı hepimiz sevmeye muktediriz yine de zehir saçmak hep tercihimiz
İşte yaşamın reçetesi bu dedi annem aldı beni kollarına gözyaşlarım akarken her yıl bahçene ektiğin çiçekleri düşün sana öğretecekler ki insanlar da çiçek açmak için solmak köklenmek ve büyümek zorunda

Okur Takip Önerileri

Tümünü Gör
Onların kalpleri de Seninki gibi sanıyorsun Herkes o kadar yumuşak O kadar şefkat dolu olamaz oysa Oldukları gibi Görmüyorsun insanları Olabilecekleri gibi Görüyorsun Kendinden veriyor, veriyorsun Onlar her şeyini çekip alıncaya Ve için bomboş kalıncaya dek
Yalnış seçimler hep böyle yapılır zaten.Başka seçimin olmadığına kendini inandırarak.
Reklam
her kapı aralığına bi havlu sıkıştırdım girme dedim havaya yok sana bir faydam evin tüm perdelerini kapattım git dedim ışığa ne biri girecek buraya ne de biri çıkacak
terk ediyorlar hiçbir şey yaşanmamış gibi geri dönüyorlar terk edip gitmemişler
Her gün her gece binlerce ölüm yaşıyorum birinizin bile şu kadarcık umrunda değilim.
"Ne var ki sevebilmek tutkusunu yitirmişim sanki, sevmenin ne olduğunu da unutmuşum.Kendi kişiliğim omzumda yük olup çıktı.Çok kendime yönelik oldum .Kaçmak uzaklaşmak istiyorum,unutmak."
Sayfa 253Kitabı okudu
"Dünyada her şeye karşı anlayışlı davranabilirim,acı çekmek dışında,"dedi."işte buna anlayış gösteremem.Gereğinden fazla çirkin,feci,üzücüdür.Çağımızın acıya karşı gösterdiği yakınlıkta son derece hastılıklı bir şeyler var .İnsan yaşamın rengine, güzelliğine ,yaşam sevincine yakınlık göstermelidir.Yaşamın cerahetli yaralarından ne kadar konuşmazsak o kadar iyi bence."
Reklam
Eh, ne yapalım, o halde öleceğim "Başkalarından daha erken ölecektim,orası aşikardı.Ama herkesin bildiği gibi hayat yaşamaya değmez.
Sayfa 102Kitabı okudu
Kaderim benim fikrim alınmadan yazılıyordu
Demek hayat böyle iki adım ilerisi bile görülmeyen sisli ve yalpalı bir denizdi.Tesadüflerin oyuncağı olacak olduktan sonra ne diye bir irademiz vardı?Kullanamadıktan sonra göğsümüzü dolduran hisler ve kafamızda kımıldıyan düşünceler neye yarardı?