Devlet dediğin kan içerek hayatını sürdürür; şu geleneksel tedavide kullanılan kan emen sülükler gibi. Kanı emer, doyar, şişer. Kanı emilen halkda vücuttaki cerahat azaldığı için biraz rahatlar.......
Bak şu darbelerende yayımlanan bildirilere. Hepsinde kargaşadan, kaybolan devlet otoritesinden, düzensizlikten söz edilir. Neden? Devletin kendi varlık sebebini vurgulamak için. Neticede devlet korkutucu bir vanavar olarak hükmünü yürütür, otoritesini pekiştirir.....
............
Evet neyse. Eh işte gördügün gibi bizler gerçek tanrılarız. Ancak bir tanrı, şu Eski Yunanın kranosu gibi kendi evlatlarını yiyerek gücünü sürdürebilir.
Ah ah! Ne de çok gerçek vardı açığa çıkarılması gereken! hem de ne gerçekler! Yorulmak nedir bilmeyen! Parıl parıl parıldayan! Hepimizin gözlerini kamaştırıyorlardı! Hah, işte bu! demeye baş- ladı zavallı halk, işte bu! Tam da bu! Hepimiz bunun uğruna ölelim! Halkın tek istediği budur zaten, ölmek! Öyledir işte. "Yaşasın Di- derot!" diye böğürdüler, sonra da "Yaşa Voltaire!" Filozof dediğin böyle olur! Sonra da yaşasın zaferleri pek de iyi örgütleyen Carnot"! Ve yaşasın herkes! İşte, hiç olmazsa zavallı halkı cehalet ve putpe- restlik içinde gebermeye mahkûm etmeyen adam gibi adamlar! Onlar ona Özgürlüğün yolunu gösteriyorlar! Onu kurtarıyorlar! Hem de işi uzatmadan! Önce herkes gazete okumasını öğrensin! Selamet oradadır! Haydi, Tanrı aşkına! Acele edin! Okuma yazma bilmeyen kimse kalmasın! Öylesini istemeyiz! İhtiyacımız olan tek şey asker yurttaşlardır! Oy veren cinsten! Okuyan! Ve savaşan! Ve uygun adım yürüyen! Ve de öpücük yollayan! Zavallı halk işte böyle gaza getirilerek kısa sürede yeterli olgunluğa erişti. Eh, oldu olacak kurtulmuş olmanın coşkusu da bir şeylere yarasın, değil mi?
Sayfa 84 - YKY Çev: Yiğit BenerKitabı okuyor
"Söz veriyorum başka hiçbir şey istemeyeceğim," diyerek altın vuruşu yaptım. Kalıplaşmış bir çocuk cümlesi. İkna gücü, eh işte. Gerçeklik payı sıfır.
Sayfa 24Kitabı okudu
"Sorun şu, dayıcığım: Çok küçükken, içimde şarkı söyleyen bir kuş olduğunu, şarkıyı onun söylediğini sanırdım."
"Eh, insanın böyle bir kuşa sahip olması harika bir şey."
"Anlamadınız. Artık kuşuma pek inanmıyorum. Ancak içimden konuştuğum ve kendi içimi gördüğüm zaman oldu bu değişiklik."
Durumu kavradı ve şaşkınlığıma güldü:
"Açıklayayım, Zeze. Bu değişimin ne olduğunu biliyor musun? Büyümektesin demektir. İnsan büyüdü mü böyle olur. Yani bilinçlenir. İçindeki, o konuşan ve gören şeye 'bilinç' denir. Yakında sahip olacağını söylediğim 'o şey' e bir gün insanı götüren de bilincidir."
"Olgunluk çağına mı?"
"Güzel, iyi aklında tutmuşsun. İşte o geldi mi, olağanüstü bir şey olur. Bilinç büyür, büyür ve başımızı yüreğimizi doldurur.
Gözlerimizde ve yaptığımız her şeyde
kendini gösterir."
Sayfa 66
