Kimsenin konuşmadığı bir dil gibiyim...
Kimsenin inanmadığı bir deli...
Yazarının bile okumadığı bir kitap...
Hiç çalmayan bir şarkı...
Hiç vatandaşı olmayan bir ülke...
Hiç sorulmayan bir soru gibiyim...
Kalabalıklar içinde varım ama yok gibiyim...
Murathan Mungan
Cok yazık! Ölüm ruhumuzu ne yapar? Ona ne tür bir özellik bırakır? Ondanalacak veya ona verecek nesi var? Onu nereye koyar? Bazen yeryüzüne bakmak ve ağlamak için pörtlek gözlerimizi ödünç verir mi?
Ne çok dikeni vardı ahlat ağacının Tanrım,
Ulaşılamazdı,
Sen sarılmak istesen ona,
O sana sarılamazdı.
Ne çok dikenin var Tanrım!
Ne çok isterdim,
Sana sarılamazdım.
Ve şöyle derdim o zaman:
Ah!