İnce Memed, bitmesini hiç istemediğim ama hikayenin sonunu öğrenmek için merakla okuduğum kitapların en başındaki yerini aldı. 2018’in Ekim ayında serinin ilk kitabını okumuştum. 2019’un son günü seriyi bitirmenin mutluluğunu ve İnce Memed’den ayrılmanın hüznünü yaşıyorum.
İnce Memed bizim hikayemiz. Bizim toprağımızın, dağlarımızın, ağaçlarımızın çiçeklerimizin, insanlarımızın, destanlarımızın, inançlarımızın, tarihimizin hikayesi. Bu topraklarda doğmuş herkesin hikayesi. Okuyup etkilenmemek mümkün değil. Herkes kendinden bir şeyler bulabilir.
Kitabı okurken yeri gelir İnce Memed’in çetesine katılır dağlarda gezersiniz, yeri gelir köylü olur zulüm görürsünüz, yeri gelir ağalarla beylerle aynı sofraya oturursunuz.
İnce Memed beni en çok düşündüren kitaplardan biri oldu. Daha önce okuduğum kitapları, öğrendiğim bilgileri düşündürdü. Nutuk’u düşündüm, Atatürk’ün devrimlerini ve sözlerini düşündüm, Kurtuluş Savaşı yıllarını düşündüm, köy enstitülerini düşündüm, “Coğrafya kaderdir” mottosunu düşündüm. Düşündüm de düşündüm...
İyi ki okumuşum, iyi ki tanımışım seni Yaşar Kemal, iyi ki tanımışım İnce Memed’i, Hürü Ana’yı, Anacık Sultan’ı, Topal Ali’yi, Müslüm’ü, Hatçe’yi, Seyran’ı, Asım Çavuş’u, Ferhat Hoca’yı ve daha nicelerini...
İnsan Tabiatını Tanıma
Alfred Adler
𝐊𝐨𝐥𝐭𝐮𝐠̆𝐚 𝐑𝐚𝐡𝐚𝐭𝐜̧𝐚 𝐎𝐭𝐮𝐫, 𝐆𝐞𝐯𝐬̧𝐞 𝐯𝐞 𝐃𝐞𝐫𝐢𝐧 𝐁𝐢𝐫 𝐍𝐞𝐟𝐞𝐬 𝐀𝐥. . .
𝐒̧𝐢𝐦𝐝𝐢 𝐂̧𝐨𝐜𝐮𝐤𝐥𝐮𝐠̆𝐮𝐧𝐚 𝐈̇𝐧𝐞𝐥𝐢𝐦 . . .
Sen bizim çocukluğumuza inmeden önce biz senin çocukluğuna inelim. Bakalım sende neler var 
