İnce Memed, bitmesini hiç istemediğim ama hikayenin sonunu öğrenmek için merakla okuduğum kitapların en başındaki yerini aldı. 2018’in Ekim ayında serinin ilk kitabını okumuştum. 2019’un son günü seriyi bitirmenin mutluluğunu ve İnce Memed’den ayrılmanın hüznünü yaşıyorum.
İnce Memed bizim hikayemiz. Bizim toprağımızın, dağlarımızın, ağaçlarımızın çiçeklerimizin, insanlarımızın, destanlarımızın, inançlarımızın, tarihimizin hikayesi. Bu topraklarda doğmuş herkesin hikayesi. Okuyup etkilenmemek mümkün değil. Herkes kendinden bir şeyler bulabilir.
Kitabı okurken yeri gelir İnce Memed’in çetesine katılır dağlarda gezersiniz, yeri gelir köylü olur zulüm görürsünüz, yeri gelir ağalarla beylerle aynı sofraya oturursunuz.
İnce Memed beni en çok düşündüren kitaplardan biri oldu. Daha önce okuduğum kitapları, öğrendiğim bilgileri düşündürdü. Nutuk’u düşündüm, Atatürk’ün devrimlerini ve sözlerini düşündüm, Kurtuluş Savaşı yıllarını düşündüm, köy enstitülerini düşündüm, “Coğrafya kaderdir” mottosunu düşündüm. Düşündüm de düşündüm...
İyi ki okumuşum, iyi ki tanımışım seni Yaşar Kemal, iyi ki tanımışım İnce Memed’i, Hürü Ana’yı, Anacık Sultan’ı, Topal Ali’yi, Müslüm’ü, Hatçe’yi, Seyran’ı, Asım Çavuş’u, Ferhat Hoca’yı ve daha nicelerini...
