yemin ederim pozitif düşünmek için verdiğim çabayı başka hiçbir şeye vermedim. peki elde ne var? sıfır.
tam olarak aynı şeyler her zaman yaşanıyor. cefam bu mu acaba. HMM garipmiş. şimdi şöyle, ısrarla ittirdiğimiz bazı şeyler mutlaka gün yüzüne çıkıyor üstelik daha acıtıcı bir şekilde. e gücü kalmayınca insanın ittirmeye bu sefer kaçıyor. hayır hayır genelleme yapmak doğru olmaz. insan falan büyük iddialar bir de, o yüzden küçük çaplı ben ve ben toplulukları. gün sonunda elde var sıfır. üzülüyorum ama takılmayalım çokta, ne olacak canım bu ne ki. sevgi işte varlığını da yokluğunu da en derinden hissettiğin olgu. insansız yaşanır meczup ama sevgisiz yaşanmaz. bir tebessüm bile bazen saatlerce mutluluğu sebep olabilir ya da bir göz kaçırış içinde yıkımlara sebep olabilir. ve olayların ne tebessümle ne gözden kaçırışla alakası yok. durmalıyım sanırım tam şu an. ama yok durmak, dinlemek, savaşmak yok. yapılar, metaforlar bir de biraz insan var. hazır konuşmuşken neyse vazgeçtim.
Hayat da yaprak sarması gibi..
İnceliyorsun, emek veriyorsun..
Bir bir atlamadan, sarıp koyuyorsun.
Her ısırık da aklına verdiğin emek ve zaman geliyor.
Tamam diyorsun, oldu!
Bu defa, tencere bittiğinde; giden zamanın ve emeklerin geliyor aklına.
Elde var sıfır.
Hadi yeni baştan yine basla.
Yine aynı zorlukları gör, emeği ver.
Yine atlama. Yine ayni eziyeti çek. Aynı sabırı göster.
Kafam o kadar dolu ki aynı paragrafı üç defa okudum.... Ve hâlâ elde var sıfır.
Özet olarak söyleyeyim.
Bizim felsefeye yatkınlığımız yok.
Üç aşağı beş yukarı,sıfıra sıfır
elde var sıfır.
Milliyetçiliğim dile dayalıdır benim.
Dil milliyetçisiyim ve hemen hemen bütün eserlerimi,
-Bir kitabım hariç onu da malezya'da yazmıştım
- Türkçe yazdım.
Bunları gömseydim daha iyi olurdu.
Hiçbir etkisi,hiçbir sonucu olmamıştır.
Olacağı da yok.
( Teoman Duralı )
Boş verince yüreğin çapı genişliyor manzarası değişiyordu.Okyanusa bakan bir çift gözün gördüğü uçsuz bucaksız bir alan beliriyordu ufukta.Talibi çok oluyordu sığ suların. Derinliğe dalmadan boyunu aşmadan geçip gitmek istiyorlardı.Bulutlar kuşların konuşma balonu olup yazıyordu türlü hikayeleri.Kırk yerinden kırılınca insan kırk birinci yerinden
...
Ben de nedeni belli olmayan
bi öfke buldum..
Onla koştum, onla durdum; elde var sıfır...
.
Kendini Sıfırlamak
sunyata anlayışı, Budizm'de sahip olduğu özgün anlamdır. Bu şu soruyla akla geliyor: Boşluk neyin boşluğudur ? Alex Wayman şöyle açıklıyor:
Ananda Buda'ya "Dünya geçersizdir" sözünü sordu. Buda şöyle açıkladı: "Benlikten ya da kendine ait olandan yoksun olduğu için, bu nedenle, 'Dünya boştur'." Buda şunu
Çocuklarda en büyük korkulardan biri ‘kıtlık’mış.
Bu hiç geçmiyor bence. Sürekli ihtiyacımız olmayan yeni şeyler almamızı başka nasıl açıklarız? Bolluk istiyoruz. Yarın bir gün kimsenin bir şeyi kalmazsa, bizde depo dolu olsun. Ben de toplamışım. Her şeyden toplamışım. İyisiyle kötüsüyle. Para kazandıkça, gerekli gereksiz almışım. Bir etek daha,
Ruhumda bir ağırlık var son zamanlarda. Ve ben buna rağmen çok uğraşıyorum. Ama elde var sıfır
Rahatlamış bir zihin ile sağlıklı uykuyu ilişkilendiriyorum, elde var sıfır.
