Kitap, kitap dersem sana arlanma kitap!
Bağrımın eziği kitap!
Yoksulluğun resmi a kitap!
Çok güzel bir kitap okudumm... Tadı dimağımda kaldı. Fakir Baykurt ile tanışma kitabım oldu. Yine içimde bir geç kalmışlık hissi...
Tür olarak sosyal ve siyasal roman denebilir. Olay örgüsü başarılı bir şekilde kurulmuş, karakterler epey zengin. Döneminin başbakanından (S.Demirel), başbakanın eşine(N. Demirel), mit görevlisinden yargıtay üyesine, kapıcısından, hancısına, öğrencisinden, köylüsüne toplumun her kesiminden kişiler boy gösteriyor kitapta. Ama olaya karıştıkları ölçüde, gerçeklik zorlanmadan muhteşem bir anlatımla. Olaylar romandaki kişilerin ağzından kısa hikayeler biçiminde ve anlatıcıların kendine has özellikleri ile (şive,uslüp,kişilik) gerçeklik duygusunu zirveye çıkararak anlatılıyor. Varsıllık, yoksulluk, emperyalizm, köylülük, mücadele, varoluş kavgası konuları üzerinde durmuş Fakir Baykurt.
Dede ile torunun sevgi dolu muhabbeti, ikili diyalogları beni benden aldı. Elvan Çavuş'un torunu Yaşar'a en duygusal anlarda "dedeşim" deyişi...
Sanki onlar anlattı dertlerini, oturdum ben dinledim, dinledikçe dertlendim. Nedense en çok yoksulluğa dertlendim. Bir keklik uğruna yaşananları okuyun.
Ben okumaya doyamadım bu kitabı.
