korkma ben varım ve dublörün dilemması'nın gerisinde kaldı. [bence]
murat menteş'in tarzını biliyoruz evet ama bu kitapta okur'a sağlam cümlelerle bir şeyler verebilmek yerine [ki sağlamdan kasıt afaki şeyler değil, basit kelimelerle yapılacak bir güzelleme, farkındalık vs de olabilirdi] sürekli alıntı yapması, kafa karıştırıyor. evet, kurgu çok hızlı kesinlikle sıkmıyor kitap, bu konuda üçlemenin en iyisiydi, ama yalnızca bu konuda.
chapter başlarındaki aforizmalar da bu kitapta diğerlerine göre sönüktü.
sonuç bölümünde verdiği şey güzel ama oralara çok daha güzel yollardan gidebilirdi. daha sık olarak[gıcıklık olsun diye yapmadığına ve cehaletimden de kaynaklı olduğunu yadsımıyorum] kullandığı eski türkçe kelimeler tekerleme ritmine girince sıkıcı bir hava yarattı biraz.
ama bu demek değil ki kötü bir kitap hayır. sadece, sanırım kapağını görüp de heyecan katsayım arttığı için beklenti daha fazla oldu, o beklentiyi karşılayamadı bende o kadar.