Öpüldün.. Stendhal.
Önce insanların çoğundan farklı olduğunu, daha zayıf bir yapısı olduğunu, daha duyarlı ve anlayışlı olduğunu fark etmiştir.
Çevresindekilerden hiçbiri böylesine bir şiddetle hissetmemekte, kimse böylesine açık ve seçik bir biçimde düşünmemektedir;
...
..kendisinin insanlığın kusurlu bir örneği olacak yerde,
tıpkı değerli taşların bir sürü
Bir günün özeti "şiiri"
ayrıldık;
Bir kitap bitirdim sanki !
yok,
öyle deprem
biraz sarsıntı
hava müruz yığdı birden
yalnızca onu beklemiştim ama yağmur
Sayfa 66Kitabı okudu
Yaşamak işini görece daha iyi, komşusuna hava atacak şekilde yaparsa insanlar, bundan çok memnun oluyorlar. Türkiye bu hale geldi. İnsanlar komşusuna fark atarak yaşamayı şerefli yaşamak sanıyorlar. Halbuki bu normal Türk hayatında yaşamanın en şerefsiz halidir.
KAĞIT BARDAK
Eski bir bakandan bir konferansta konuşma yapması istenmişti.
Elinde kağıt kahve bardağı ile kürsüye çıktı ve konuşmasına başladı.
Ama kafasının başka yerde olduğu sanki anlaşılıyordu.
Daha bir iki cümle söylemiş iken durdu, kahve bardağından bir yudum aldı ve sonra bir süre bardağı kaldırıp baktı.
Derin bir nefes aldı ve ;
“Biliyor
Ve işte siz, siz en acıklı kılıkların şövalyeleri sevgili avareler, ruhun örümcek ağı örücüleri! Sonunda, yeterince öğrendiğiniz; haklı olup olmamanızın pek de önemi yok, şimdiye dek hiçbir filozof haklı olmadı ki savcıların ve yargıçların önünde tüm debdebeli tavırlarınızdan, kozalarınızdan daha bir övülesi hakikatçilik, özel sözcül derinizden, tuttuğunuz öğretilerden sonra(arada bir kendinizden sonra) kondurduğunuz her küçük soru işaretinde bulunabilir! İyisi mi çekilin şöyle bir kenara! Gidin saklayın kendinizi! Maskelerinizi ve incelmişliğinizi takının da yanlış anlaşılın! Ya da biraz korkun! Ve bahçeyi unutmayın, altın çitlerle çevrili bahçeyi. Çevrenizdeki insanlara bir bahçeymiş gibi sahip çıkın - ya da suların üstündeki müzik, gün batımına doğru, günün anımsamalara döndüğü; - iyi bir yalnızlık seçin, özgür, uçarı, kolay yalnızlık, size de böylece bir anlamıyla iyi kalma hakkını versin!
Hayat şahadetle başlar ve ömrümüzün yine şehadetle sona ermesini gözetiriz. Bu bitişin en şereflisi şehadetle olsun diye umarız. Dünyaya şahit olmak için uğradıksa, bu özelliğimizi kaybetmeden dünyayı terkedelim isteriz. Biz dünyayı bırakırken dünya hâlâ olduğu gibidir, düşüncelerimiz dünyayı
değiştirmemiştir. Ve esasen değişen, hiç yerinde durmayan dünya "bizim" değildir.
