Son : Elif
Bayezid tekrar David'e dönerek bu ağır havayı dağıtmaya çalıştı:
"Ama şimdi sen bir an önce şu matbaa işine giriş de Endülüs' te yakılan kitapları yeniden çoğaltmaya bak. Yakılan kitapların ve yıkılan kütüphanelerin sayısı eğer gerçekten duyduğum kadarsa bir an önce işe girişmen gerekiyor!"
Son seferad, sultanın dediği gibi yapacaktı. İstanbul'da Osmanlı topraklarında yepyeni bir hayat artık onu ve Esther'i bekliyordu.
Sayfa 637 - EpsilonKitabı okudu
Endülüs'e Ağıt
Her yükselen bir gün düşer, inişler başlar zirveden
Ömrün mutlu günlerine niçin aldanır ki insan
Her şey değişir gök gibi, bir gün pırıl pırıl, bir gün bulutlu
Sen de öylesin işte, bugün güldürmüşse zaman, yarın ağlatır
Kime uzatmış ki bir şefkat eli bu dünya?
Kime ebedilik vermiş, kime yaramış sonsuzca?
Hedefini delip geçmezse kılıçla
