Almak için vermez, vermek başlı başına doyulmaz bir sevinçtir.
Sayfa 46Kitabı okudu
Sevgi ancak iki insan birbirlerine varlıklarının özünden bağlanır, her biri kendini varlığının özünden tutarsa gerçekleşir. İnsan gerçeğinin de canlılığının da sevgisinin temeli de işte bu "özden tanıma" deneyimidir. Böyle oluşan sevgi sürekli meydan okumalıdır, bir köşede dinlenme değil; çabalama, hareket etme, beraber çalışmadır. Öyle ki uyum ya da çatışma, neşe ya da üzüntü bile ikincil kalır. Önemli olan iki insanın birbirlerinin varlıklarının temelinden yaşaması, kendi kendilerinden kaçmak yerine birbirleriyle bütünleşirken kendi kendileriyle bütünleşmeleridir. Sevginin varlığının bir tek kanıtı vardır: Bağlılığın derinliği, seven kişilerin her birinin ilgisindeki canlılık ve güçlülük; işte sevginin sunduğu meyve bunlardır.
Sayfa 121Kitabı okudu
Eskiden hayatı yüksek ateşte pişirerek yaşardım. Şimdiyse kısık ateşte ısıtarak yaşıyorum.
Okur Takip Önerileri
Her şeyin hemen olmasını istiyorum ama hiçbir şey olmuyor. Sürekli bekleme halindeyim; bir mektubu, çalmayan bir telefonu, geç kalan birini bekliyorum; hiç huzurum kalmadı.
Evde iki resmini de karşıma alarak saatlerce bakıyorum ve bu saadet beni adeta sarhoş ediyor. Sevinçten ağlamak istiyorum.
Sayfa 25Kitabı okudu
En güzel giysiniz özgüveniniz, en güzel aksesuarınız gülüşünüz ve en güzel ayakkabınız da zarafetiniz/karizmanız olsun.
Güneş olmazsanız yıldız olun, ama kendi göğünüzün, ama kendi denizinizin en parlak yıldızı siz olun!
Işığınızı yansıtın.
Geçmişini, ne zaman kesin bir plan yaptığını, ne kadar az günün tasarladığın gibi geçtiğini, ne zaman yüzünün doğal haline büründüğünü, ne zaman zihninin huzursuz olmadığını, böylesine uzun bir ömürde ne başardığını, sen kendin ne kaybettiğini anlamazken, birçoklarının senin yaşamından ne kadar çok şey çaldığını, yersiz kederin, aptalca mutluluğun, açgözlü şehvetin, dalkavukça ilişkinin yaşamından ne kadar çok çaldığını, sende sana ait ne kadar az şey kaldığını yeniden düşün, göreceksin ki vaktinden önce ölüyorsun.
Sayfa 48Kitabı okudu
Ben kendimin arkadaşı mıyım?
Duygu, düşünce ve davranışlarıyla yaşamı özgürce kucaklamayan, özüne ulaşamamış bir gencin iç burukluğunu ve acısını gördüm sizin yüzünüzde.
Dünyanın karanlık göründüğü günler olur, bu günlerde insan kendini yalnız hisseder, ne var ki bu yaşamın bir parçası, herkesin başına gelir. Sizi dinleyecek birine ihtiyacınız var.
Hüzün ve dalgınlık yaşamın parçası, ama siz hüzünlüsünüz ve dalgınsınız diye herkesin arabasını durdurarak size yol vermesini bekleyemezsiniz.
Hiçliğin de ötesindeyim, hiçbir yerdeyim,
Yaşıyor gibi gözüken ölü bir kimseyim...
Sayfa 35Kitabı okudu
Seni ölene kadar seveceğim demek isterdim
Fakat bu cümle içimi karartıyor
Seni tekrar doğmak isteyecek kadar sevebilirim
Sayfa 8Kitabı okudu
Karanlık sözler yazıyorum hayatım hakkında
öyle yoruldum ki yoruldum dünyayı tanımaktan
saçlarım çok yoruldu gençlik uykularımda
acılar çekebilecek yaşa geldiğim zaman
acıyla uğraşacak yerlerimi yokettim.
Ve şimdi birçok sayfasını atlayarak bitirdiğim kitabın
başından başlayabilirim.
Sayfa 160Kitabı okudu
Sana durlanmış kelimeler getireceğim
pörsümüş bir dünyayı kahreden kelimeler
kelimeler, bazıları tüyden bazısı demir
seni çünkü dik tutacak bilirim
kabzenin, çekicin ve divitin
tutulduğu yerden parlayan şiir.
Sayfa 129Kitabı okudu