İnanıyorum çiçekler bir Nis’e!
Yine herkes benim yüzümde tafra sahibi,
Bir hastane gibi köhne erkekler de,
Yıpranmış kadınlar da bir atasözü gibi.
Olvido
Hoyrattır bu akşamüstüleri daima.
Gün saltanatıyla gitti mi bir defa
Yalnızlığımızla doldurup her yeri
Bir renk çığlığı içinde bahçemizden,
Bir el çıkarmaya başlar bohçamızdan
Lavanta çiçeği kokan kederleri;
Hoyrattır bu akşamüstüler daima.
Dalga dalga hücum edip pişmanlıklar
Unutuşun o tunç kapısını zorlar
Ve ruh, atılan oklarla delik
Sayfa 43 - ElipsKitabı okudu
Birincisi, şimdiye dek duyduğum bütün filozoflar erkek. Ve erkekler de kendi dünyalarında yaşıyor anlaşılan. Beni gerçek dünya daha çok ilgilendiriyor çiçekler hayvanlar doğup büyüyen çocuklar. Senin filozofların durmadan insandan söz ediyor. Boyuna insan doğası hakkında deneme yazıyorlar. Ama bu insan hep orta yaşlarında bir erkek gibi görünüyor bana oysa yaşam hamilelik ve doğumla başlar sanırım şimdiye kadar çok az çocuk bezi ve çocuk ağlaması ile karşılaştık felsefede. Sevgi ve arkadaşlık da azdı doğrusu..
Sayfa 304Kitabı okuyor
Şimdiye dek duyduğum bütün filozoflar erkek. Ve erkekler de kendi dünyalarında yaşıyor anlaşılan. Beni gerçek dünya daha çok ilgilendiriyor. Çiçekler, hayvanlar, doğup büyüyen çocuklar. Senin filozofların durmadan insandan söz ediyor, boyuna insanın doğası hakkında deneme yazıyorlar.
Sayfa 304 - Pan YayıncılıkKitabı okudu
Kafa dağıtma, iki yüzü keskin bir bıçaktır. Parmaklarımızın ucunda her zaman olduğundan daha çok bilgi var ancak kendimizi alternatif dünyalarda kaybediyoruz.
Sayfa 19 - pegasusKitabı okudu
