Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.36.38
Travis Bickle
Travis Bickle
@ero_sennin
98 okur puanı
Şubat 2020 tarihinde katıldı
Mücrimin
Tam bir İhsan Oktay kitabı, aynı mizahi anlatım, her bir karakterin ayrıntılı anlatımı, mazilerine gidip gelmek ve fantastik bir Osmanlı. Ölümsüzlüğü mü arıyor Süleyman, ölmeyi mi? Sonunda bir sürü soru işareti ve siz neye isterseniz ona inanınla biten kısa karakter rivayetleri.
·
Puan vermedi
Bazı kitapların hissiyatı kalır ama nelerden bahsettiğini unutursunuz. Zamanında Şeker Portakalı'nı ikinci kez okurken farketmiştim bunu. Kitabı seviyordum, düşündüğümde inceden bi mahzunluk duyuyordum ama kitabın neyden bahsettiğini zerre hatırlamıyordum. İkinci okuyuşta, okuduğum hiçbir şey tanıdık değildi kitap bittiğinde kalan o histen başka.
Arkadaş'ta da böyle oldu ikinci okuyuşumdan önce. Kitabı elime almak bile gözlerimi doldurdu. Ayrıntılarında daha da buldum kendimi.
Günümüzde birilerine ulaşmak bu kadar kolayken gerçekten arkadaş bulmanın çok zor olduğu zamanları kimler hatırlar? Yaz tatiline gidiyoruz diye üç ay boyunca yüzünü göremeyeceğimiz sıra arkadaşımızı özlerdik ya da bizimle aynı şeyleri seven, bizi anlayan, sırlarımızı saklayabilecek bir dost bulduk mu deli gibi heyecanlanırdık. Bu kitabı okudukça o zamana, güzel bir tane insanı bulmak için bazen bi ömrün yetmediği zamanlara gidiyor insan. Öylesi bir insanı tanıyabildiğine inanamaz haldeki Adrien heyecanı yaşıyor.
Panait İstrati ile henüz tanışmadıysanız ve bir insanın dostluğu sizin için bir şey ifade etmişse okumanızı tavsiye ederim.
·
Puan vermedi
"Sen çıkınca işin bitip gene yürüyerek iner, Mısır Çarşısı’ndaki beğendiğimiz börekçi var ya, kanarya kuşları olan, orda öğle yemeğimizi yeriz. N’olacak kırk yılda bir ziyafet. Onun için Cağaloğlu’na yürüyerek gidip gelmekten yorulmayız, değil mi benim kızım? İstersek tatlı bile yeriz. Köprüden de
eğlene güle döneriz."
Bütün Dünya dergisinde ilk okuduğumdan beri kafamdaki bütün hikayeler bu paragrafla başlıyor sanki. Baba olmayan bir ailede, anne ile kız arasındaki ilişkileri hep çok içli anlatır Füruzan, bu kitap özelinde, özellikle kitaba ismini veren hikayede bence en doruklarda hissedebiliriz bu içliliği. Altmışlı yılların fakirliğini, doyulabilsin diye peynirle "tükenmez" yapılan helvayı, mangalda bırakılan tek bir parça kor parçasını içiniz acıyarak okursunuz. "Gökyüzü gibi bir şey bu çocukluk, hiçbir yere gitmiyor" diyor ya şair, bu hikayeler, çocukluğu yoksulluk içinde geçmiş kişiler için yeniden berrak yapıyor gökyüzünü.
Okur Takip Önerileri
Rıfat Ilgaz'ın şiirlerinde gördüğünüz puslu, melankolik havayı hikâyelerinde, tiyatrolarında göremiyorsunuz. Bu kitapta da kısa kısa, genelde trajikomik hikayeler var. Bazıları için sadece eğlenceli bile denilebilir. Dönemin şartlarında insanların neler hissettiğini, nelere güldüğünü, kimlerle nasıl dalga geçtiğini biliyorsunuz bu hikayelere daldığınızda. Mesela, kitaba adını veren hikayede Ayhan Bey ırkçı değil, ırk ayrımından yana. Akla kara eşit iki renk olamaz ve kara diye bir renk varsa ak'ın aklığını belirtmek için var.
Anlaşılan şiirlerinde hüzünlü olan Rıfat Ilgaz hikâyelerinde neşeli.
Bir Sevgi Faresi
Her hafta keyifle beklerdik çıkmasını, bu hafta ne haltlar yiyecek kimlere sulanacak diye. Daha az terbiyesiz olsaydı oyuncakları yapılmış satılıyordu belki şimdi. Emrah Ablak'ın başyapıtı, kediden öpücük lamadan tükürük almış zenci faremiz.
Resimdeki Gözyaşları
(Spoiler içerebilir)
Uzun yıllardır ertelediğim ve iyi ki bu yaşıma saklamışım dediğim kitap. Kitaba başlarken beklediğim şey daha sıradan ama güzel anlatımı olan bir hikayeydi, böyle çarpıcı bir şey değil. Yazar o kadar güzel anlatmış ki karakterleri roman boyunca gözünüzde canlanıyor karakterler, tavırları, sözleri. Okuyucular benim Henry olduğumu düşünecekler demişti yazar, Gray olmak isterken. Bence Henry olmalı onca ukalaca tavrına rağmen söylediği güzel sözlerle. Kitabı bölümlere ayırmak gerekirse ilk sekiz bölüm Henry, hayat felsefesi ve Dorian Gray üzerindeki etkisi; orta bölümler geçen yılların özeti ve son bölümler akıcı bir polisiye gibi.
Sonu tahmin edilebilir belki ama ilk kısımları bu kıtabı bu kadar değerli kılıyor. Üzerine yazmak değil konuşmak istiyor insan
Kitabın başında Ali Nesin ile babasının mektuplaşmaları vardır, çok güzeldir. O kadar fazla mektup var ki kitap 55. sayfadan başlıyor, bu mektupların başka bir kitapta yayınlanıp yayınlanmadığını bilmiyorum. Bu kitabın girişinin böyle olmasını ben çok sevdim, matematiğe girmeden önce sizi biraz duygusal olarak yoğuruyor sanki.
Haydi şimdi kitabın
Daha önce Tolkien dünyasına aşina değilseniz (yüzüklerin efendisi filmleri sayılmaz) bu kitaba hiç başlamayın, sıkılma ihtimaliniz yüksek. Hobbit, Yüzüklerin Efendisi ve Silmarillion'dan sonra okunduğunda keyifli ve sürükleyici bir kitaptır. Daha önce Silmarillon'da anlatılan bazı olayların ayrıntısı içerir ve kronolojik bir rehber gibi değil bir hikaye olarak karşımıza çıkar. Kahramanımız, âli elfler çağındaki bir insan olan Hurin oğlu Turin'dir.
(Spoiler)
Turin'in ejdarhanın yumuşak karnını yarıp onu öldürmesinde fiziksel tutarsızlıklar var gibi geliyor. Bu ejderha Smaug'dan çok daha büyüktür, uçamaz ama büyüsü güçlüdür ve çok daha yıkıcıdır. Ölümü aynı Smaug gibi basit bir şekilde ve bir insanın elinden olur. Ejderha Turin'e lanet etmiştir ölmeden ve bu laneti hiçbir şey silemez.
Benim açımdan, sağ cenah komutanı Glorfindel'i görmek açısından keyif verici olmuştur. Aslında Tolkien'in notlarından toparlanarak yazılmış bir oğul Tolkien romanıdır. O yüzden yüzüklerin efendisi evreninin bir parçasıymış gibi gelmiyor bana hiç.
·
Puan vermedi
Okunacak değil başvurulacak bir kitaptır. Ders kitaplarının burada bulunmasını ilginç bulmakla beraber belirtmeliyim ki, bu kitap, diferensiyel geometride, Türkçe kaynak sıkıntısı çekenler için çok güzel hazırlanmıştır. Muadili Hacısalihoğlu kitabı gibi anlaşılması zor ifadeler barındırmaz ama içeriği çok geniş değildir, yüzeyseldir. Lisans öğrencileri için, büyük üniversitelerde yardımcı kaynak sayılabilir. Yüksek lisans öğrencileri temel tanımların güzel ifadelerini bulabilirler. Daha yüksek seviyelere hitap etmez.
Benim incelemem çeviriler üzerine olacak daha çok. Daha önce söylenenin aksine, İş Bankası Yayınları çevirisini eserin ruhuna uygun bulmuyorum. Çoğu yerde birebir çeviri yapılmış ve metindeki o coşkulu ruh kaybolmuş. "Evliliğe dair" kısmında yaşamıştım bunu ilk, sonra "iyilik ve kötülüğe dair" kısmında.
You are good when you are one with yourself.
Yet when you are not one with yourself you are not evil.
"Kendinizle özdeş olduğunuzda.." diye başlayan bir çevirisi var mesela İş Bankası'nın, ancak hangimiz kendimizle barışık olmak için bunu kullanıyoruz. Birebir çevirmek, burada kendimizle barışık olmayı ifade eder mi ya da böyle kötü bir paragraf okuduktan sonra mükemmel şekilde devam eden sonraki kısımları okumak için hevesiniz kaçmaz mı?
Çok fazla çevirisi var ve hemen hepsi İş Bankası Yayınları çevirisinden güzeldir (popüler olduğu için yayınevinden bahsediyorum.) Alkım Yayınları basardı daha önce ve aslında aynı çevirmen, ancak nedense başka türlüsü tercih edilmiş İş Bankası Yayınları'nda.
Aynı şeyleri farklı kelimelerle dinlemenin ne kadar çok şeyi değiştirdiğini görmek istiyorsanız, elinizde bir kaç tane çevirisini bulundurabilirsiniz. Özgün dili İngilizcedir ve çok ileri düzey İngilizce bilgisine sahip olmadan da anlayabilirsiniz. Öyle tatlı, öyle sade bir dili vardır. Bir de öyle deneyin derim.
Bir Yılbaşı Gecesinde Cahit Külebi
Niye geldin 47 senesi?
Sanki geçen yıldan memnun muyduk?
Uzak düştük bütün ahbaplardan,
Ne ısındık, ne doyduk.
(syf:12)
İçleniyorum açlıkla, yoklukla savaşan büyük yazarları, şairleri okuduğumda. Belki acıdan beslenmiştir şair, biliyorum ama yine de bir hüzünlenmekten alamıyorum kendimi. Kitap genel itibariyle hüzünlüdür ancak coşkulu şiirler de vardır içinde. Son kısmı tek bir şiirden oluşmakla birlikte altı kısımdan oluşur: Rüzgar, Kadınlar, Çocuklar, Dostlar, Yurdum ve Son.
Cahit Külebi'yle tanışmam lisede olmuştu. Edebiyat öğretmenimiz sınıfa girdiği gibi hiçbirimizin yüzüne bakmadan eline tebeşir alıp tahtaya "hikaye" şiirini yazmaya başlamıştı. Şiirin sonuna doğru geldiğinde hepimiz susmuş şiirin nasıl biteceğini bekliyorduk. Hiç yorum yaptırmadı ya da soru sormadı, sadece okuyup hissetmemizi istedi ve başka bir şey yapmadık o ders. Bağırıp çağırmasına da karışmadı daha sonrasında kimsenin, ders bitene kadar kaldı tahtada şiir. Hala daha o günü anımsıyor hemen herkes, öyle güzel bir dili vardır şairin, o kadar gerçek, o kadar hisli.
2002 yılında, Türkiye'de fantastik kitap çevirileri bile çok azken tanıdım bu kitabı. 18 yıl olmuş ve belki hala daha fantastik edebiyatta böylesi yetkin bir yazarımız olduğunu bilmeyenler vardır. Son kitabı için iki yıl beklemek olmasa kendisinden kopmazdık muhtemelen.
Korkak ve canavar, her güzel fantastik kitap gibi yolculukla başlar. Gidilen yolları anlatırken kullandığı betimlemeler yüzeyseldir ama mutlu bir krallıkta yürütür okuyanı. Gözünüzde canlandıramazsınız karakterleri de karakterlerin yürüdüğü mekanları da tam olarak. Bir film karesi gibi kitap kapağındaki resmi kullanabilirsiniz. İlk kitap kapağı buna müsaade etmiyordu gerçi ama yeni basımlar gayet güzel.
Karakterlerin fiziksel görünüşünü gözünüzde canlandıramazsınız belki ama yine de çok iyi tanırsınız. Korkak cesaretini ne zaman bulacak acaba diye merakla beklersiniz ve tek solukta bitirirsiniz kitabı.
Aradan geçen on sekiz seneye rağmen hâlâ akılda kalmış, yazarın ne kadar özenle çalıştığını düşünün.
Russell paradoksu ile başlayıp, matematiğin böyle paradokslardan arındırılmış bir şey olmasını temenni ettiler. Matematik öyle bir şey olsun ki içinde hiçbir çelişki barındırmasın, akıl yürüterek ve elimizdekileri kullanarak her şeyin doğru ya da yanlış olduğunu ortaya koyabilelim, ispat edebilelim dediler.
Gödel bunun ispat edilemeyeceğini ispat etti. Bu kitap bunu, Gödel'in yaşantısıyla harmanlayarak akıcı şekilde anlatır. Bilimsel bir kitap olmasa da tam anlamıyla popüler bilim de sayılmaz. Biraz da olsa teknik bilgilere sahip olarak okursanız çok daha fazla keyif alırsınız.
Ayrıca son yüzyılın en büyük matematikçilerinin aynı zamanda en büyük felsefecileri olduğunu da öğrenirsiniz: Kurt Gödel, Bertrand Russell.
Çok popüler olduğu için, bir sürü saçma sapan şeye meze yapıldığı için artık elime alamadığım kitap. Ancak zamanında böyle değildi, isminin tuhaflığından olsa gerek kimse eline almazdı bu kitabı. Hatta arkadaşım okumam için ısrar ettiğinde ben de direnmiştim okumamak için.
Tek oturuşta okuduğum iki üç kitaptan birisidir. Gece yarısından sabaha kadar, bir okuma ışığıyla okudum. Daha ilk sayfasından o kadar etkilendim ki kitabın sonunu görmeden elimden bırakamadım. Hani şu ilk defa gördüğümüz peynir hakkında bile bir şeyler demeye çekinirken ilk defa gördüğümüz bir insan hakkında "bu böyledir" deyip gönül rahatlığıyla daha öteye geçme kısmı var ya, işte orada sevdim yazarı.
Sanki herkes kitabı okumuş gibi geliyor, sanki kitabın bir yerinden bir şey söylesem birisi devam ettirecekmiş gibi geliyor, kitabın her bir satırı alıntı olarak buralara bir yerlere yazılmış gibi geliyor.
Zannımca popülaritesi hiç bitmeyecek kitap. Sevgilinizi herkesin sevmesi gibi hissettiriyor. İyi mi kötü mü bilmiyorsunuz.
Fantastik kitaplar özel kitaplardır. Okuyanlar arasında derin bir bağ oluşturur, birbirleriyle kitaplar, içindeki kahramanlar hakkında konuşurken heyecan duyarlar. O kitabı okumamış birisine asla kitap hakkında bir şeyler söylemezler. Hiç fantastik kitap okumamışsa muhtemelen okumasını da tavsiye etmezler.
Belgariad özel bir seridir. İlk baskısının üzerinde, ergenlik çağındaki gençler için çirkin sayılabilecek çizimler vardı. O yüzden kitabın kapağını kimseye göstermek istemez, bir nevi gizli gizli okurduk. Çok güzel bir dili vardır, akıcıdır, içine alır okuyanı. Öyle ki bir zaman sonra sanki güzel sesli yaşlı bir adam size bir hikaye anlatıyordur, gözleriniz satırlarda dolaşmıyordur da gözlerinizi kapatmış hayal ediyorsunuzdur.
Bu kitap, ikibinlerin başındaki sosyal medya öncesi gençliğin fantastik edebiyatla ilgilenenlerinin bakış açısını, söyleme şeklini değiştirmiştir. Edebi anlamda cesaret vermiştir, güzel hikayesinin yanısıra.
.
Zamanında bir rock müzisyeni, saçlarından bir tutamı beyaza boyamış ve bunu, bu kitaptaki Polgara'dan esinlenerek yaptığını söylemiştir.
