Şehri Unutan Adam
Sevdiğimin parmağını öptüğün zamanki bulanık bir haleti ruhiye içinde sigaramı emiyor, yeniden kendimi on sekiz yaşıma dönmüş sanıyordum. Kırılan neşemin son vidası, bir hayat hızile yerine yerleşmişti. Mesuttum. İnsanları sevmek, şehrin yanan elektriklerine karışmış sarı altın kuşlar avlamak, birine merhaba demek, öbürünün tüylü ensesini avuçlamak, biraz ileridekinin güzel parmaklarını avuçlarına almak..
Sayfa 56 - Varlık
Herkesler geçti, siz geçmediniz. Yüzünüzü göremedim. Bayramım, çocukluk bayramım salıncaksız geçmiş gibi gözüme yaş doldu.
Sayfa 1 - İş BankasıKitabı okudu
Okur Takip Önerileri
Sonradan en güzel unuttukları olacak anları dolduruyorlardı.
Sayfa 195Kitabı okudu
Çocuk kısmı hısımlarının yanında yüzsüz olur, ahlakı bozulur. İnsan, ancak yabancıların yanında adam olmasını öğrenir.
Sayfa 12Kitabı okudu
Çocuklar da asla mutlu değildir, onlar da pek çok çatışmayı, çelişkiyi ve acıyı yaşayabilen varlıklardır.
Sayfa 59 - YKYKitabı okudu
Lezzetli otların beline kadar yükseldiği tarlalardan daha yeni alınmış genç ve sağlıklı bir öküz gibi şaşkındı.
Sayfa 26Kitabı okudu
Boğazından lıkır lıkır gecen
Şu suyun kıymetini bil
Nedir ki bu mavilik deme
Pencereden görebildigin kadar
Göğün kıymetini bil
Kıymetini bil çicek açmış bademin
Güneşli odanın çamurlu sokağın
Beyazın siyahın yeşilin
Pembenin kıymetini bil
Dirilik öyle bir şey yürekte
Sevinçle çırpınır
Kavak yelleri eser insanın başında
İnsanoglu kızar öfkelenir savaşır
Halk için girişilen savaşta
O korkulu sevincin
Öfkenin kıymetini bil
Bil ki bu
Budur iste
Güneş yalnız dirileri ısıtır
Güneşin kıymetini bil.
..yalnızlığımın yalnız bana zararı dokundu..
Sayfa 79Kitabı okudu
..bir keresinde bir kızı sever gibi olmuştum; bu kız bana söylemişti, her şey gibi aşk da soluklaşır demişti. Kendi de soluk benizli, zayıf bir şeydi. Dediği gibi olmuştu. Aşk da soluklaşmıştı.
Böyledir insanoğlu, kolunu bacağını kesersiniz; gözünü çıkarır, kulağını koparırsınız, burnunu uçurur, suratını dağıtırsınız; kör, sağır, topal bırakırsınız, o, yine de yaşamak ister ve yaşar, çünkü ufacık bir şeyle yetinen sonsuzluğun küçük bir damlasıdır.
Gün ışıyınca kendi kendine şöyle de: Bugün meraklılarla, vefasızlarla, kaba, kıskanç, bencil kişilerle karşılaşacağım."
Sayfa 40
"Yumurtalarından ördek yavruları çıkmış tavuğa döndüm: yüzme bilmediğim için oğlumun peşinden suya dalamıyorum"
Sayfa 13 - Varlık
