Hahamların büyük çoğunluğu siyasî siyonizmi daha doğduğu sırada mahkûm etmişti. Philadelphia Konferansı (3-6 Kasım 1869), siyasî siyonizmin en kibirli tezlerini, Theodore Herzl ile, dile getirilmesinden bile önce, siyasî siyonizmin bizzat ilkesini mahkûm ediyordu. Nitekim o Hahamlar Konferansı, Yahudiliğin evrensel ilkeleri ile siyonist milliyetçilik arasındaki radikal zıtlığın altını çizen bir kararbalıyordu.
Bu karar, Kudüs'ün kendileri için hiç de bir mânâ ifade etmediği anlamına gelmiyordu. Çünkü Yeşaya'nın "Gelecek yıl Kudüs'te..." ifadesi veya Zebur'un şu 136. cümlesi "Eğer seni unutursam Kudüs..." Yahudi inancının ana çekirdeğini oluşturur. Fakat onlar bu inancın bir siyasetin hizmetine sokulmasını, evrensellikten milliyetçiliğe geçilmesini reddediyorlardı. Onlar Kudüs'ü, bütün halklara seslenmek ve gerçek "dönüş"ü ilân etmek için Hıristiyanlığı beklememiş olan Peygamber Yeremya gibi, Peygamber Yeşaya gibi, insanlığın kurtuluşu vaadinin merkezine oturtuyorlardı. Çünkü onlar için gerçek "dönüş" bir topluluğun bir toprağa dönüşü değil, bütün yeryüzünün, bütün insanların Tanrı'ya dönüşü, Allah'ın Hükümranlığına yönelişi demekti. Nitekim bu durum Yeşaya'nın o yüce seslenişlerinde apaçık görülür.
Sayfa 141
“Doğal felsefenin ilk aksiyomu” şudur ki
Varlıklar Skalası, hiçbir gerçek ayrım çizgisinin olmadığı sonsuz olarak tedrici olan bir bütün oluşturur; yalnızca tikeller vardır ve hiçbir krallık ya da sınıf veya cins yahut da tür yoktur. ... Bu büyük ve önemli hakikat, evrensel sistemin bu anahtarı ve gerçek felsefenin temeli, Doğa üzerine çalışmalarımızda ilerledikçe, günden güne daha aşikâr hâle gelecektir.
J. B. Robinet
Sayfa 321Kitabı okudu
