Az kaldı hevesim,
Nefesim sen kokuyor!
Yok ki gidesim...
Bir dön
Bir bak
Bir yan
Yan ki,
Küllerinden savrulsun bedenim.
Aşk!
Ey aşk,
"Sen nelere kadirsin"...
Mihrimah
Kitap üstkurmaca tekniğiyle yazılmış. Kitapta geçen karakterleri gözlemleyen, duygu ve düşüncelerini biz okurlara bizzat anlatan ana karakterin bakış açısıyla ilerliyor. Yani anlatıcı direkt bize hitap ediyor, bizimle sohbet ediyor. Ayrıca hikaye içinde hikaye anlatarak bizi keskin virajlarla bir kurgudan diğerine geçiriyor.
Perde kalksın ve oyun başlasın.
Elliott bizi bir bara davet ediyor. İkimize içki ısmarlıyor ve tüm yaşananları tek tek bize anlatıyor. Paylaştığı hikaye aslında bir aşk hikayesi. Her ne kadar biri öldürülse de. Ey aşk sen nelere kadirsin diyorum anlattıklarını dinleyerek.
Kitap, "Karakter kaderimizi belirler" sözünden yola çıkarak, aslında insanın kendi kaderini kendi çizdiğini vurguluyor. Farklı bir teknikle yazılmış olmasına rağmen hiç takılmadan, rahat bir şekilde keyif alarak okudum. Kitap bitince de ağzımda hoş bir tad bıraktı. Pastanın üzerindeki ekstra krema da cabası
