Bedriye Atsız, Almanya'ya Gidiyor: Yağmur Atsız Almanya'ya gidişlerini şöyle anlatıyor: "1959 Yılı'nda Annem, eşi Atsız'la arasındaki şiddetli geçimsizlik dolayısıyla, zamanın Maarif Vekili (Millî Eğitimi Bakanı) ve yakın gençlik arkadaşı Tevfik İleri'den kendisini yurtdışında bir göreve tâyin etmesini ricâ etdi. O da Bonn Büyükelçiliği'ne bağlı Talebe Müfettişliği ve Kültür Ataşeliği'ne Muâvin olarak gönderdi. O sıra asıl Müfettiş, Âile Dostumuz Adnan Ötüken'di. Annem 'adam olmamız için' yanına beni ve küçük kardeşim Buğra'yı da aldı... Gidiş o gidiş..." (Yağmur Atsız 2005: 10). Atsız'ın 26 Eylül 1958'de Fahrettin Kırzıoğlu'na yazdığı mektupta ise şöyle bir kayıt var: "Bedriye ve Buğra, Almanya'dan döndüler. 18 Eylül'de, Buğra'nın mektebi başladı." (Hacaloğlu 2013: 53). Tevfik İleri'nin ikinci defa Millî Eğitim Bakanlığı 13 Nisan 1957-25 Kasım 1957'dir. Demek ki Almanya'ya gitmek için teşebbüs 1957'de yapılmış ve muhtemelen 1957 güzünde Almanya'ya gidilmiştir. Belki de başlangıçta Yağmur beraber götürülmemiş ve o ancak 1959'da annesi ile kardeşine katılmıştır. Yine de Deliorman'ın, Atsız'dan naklettiği cevabı, yıllar sonra hatırlayıp yazdığını göz önünde bulundurmak ve tırnak içinde verilen cevabın, Atsız'ın bire bir sözleri olduğunu düşünmemek gerekir.
Yurtsever ve Devrimci Hareketlere Katılışı
Yurtseverlik, halk sevgisi, ulus ve halk düşmanlarına karşı derin bir öfke besleme gibi özellikleri Fransız istilacılara karşı 2. Dünya Savaşı öncesi verilen mücadeleler ve okuduğu ilerici kitaplar yardımıyla kazanmıştır.
1940-1948: Öğrenci olduğu bu yıllarda yeraltı çalışmalarına Fransa'ya ve Japonya'ya karşı yurtsever grupları
Sayfa 155Kitabı okudu
II. Abdülhamit, Sultan Abdülmecit'in (saltanatı 1839-1861) ikinci oğlu olarak, 21 eylül 1842'de dünyaya geldi.
Sayfa 110Kitabı okudu
Bilir misin, nefis kadınlar hangileridir? Temiz ruhlular!
Sayfa 43Kitabı okudu
Bir kadının bir erkek hayatına sade bir varlıkla nasıl bir şiir ve tazelik verdiğini, ruhu bir yana atsak bile yalnız vücut için de nasıl büyük bir koruyucu olduğunu bilseniz...
Sayfa 42Kitabı okudu
Aşk ne kadar dayanılmaz bir ateş olursa olsun, çektirdiği acılar lezzet ve mutluluğunu o kadar artırıyor, bizzat işkencesi bir mutluluk oluyordu.
Sayfa 336 - İthakiKitabı okudu
Hayatın bu kadar fedakarlığa değecek nesi, ne ödülü vardı?
Sayfa 336 - İthakiKitabı okudu
Aşk, insan iradesinin dışında kendince bir yaşayış ve kendince hükümlere sahip bir canavar gibi geliyordu.
Sayfa 333 - İthakiKitabı okudu
Öldürdükten sonra merhamet öyle mi?
Sayfa 330 - İthakiKitabı okudu