"Özgür bir tek ayın yirmi ikisinde sarhoş olurdu. Bir tek ayın yirmi ikisinde ağlardı. Bir tek o zamanlar tüm dünyaya karşı savunmasız olurdu. Nedenini o ana kadar tam olarak bilmesem de, öyleydi. Kalbindeki soğuk nefret, her ayın yirmi ikisinde ilk zamankinden daha kızgın bir alev olup yakar kavururdu içini. Bir tek ayın yirmi ikisinde yalan söylemezdi. Sevdiği sigarasını bile içmezdi o günler. Düğüm olan yanı, takvim yapraklarındaydı onun."
Sayfa 135