irem
@fakatmuzeyyenn1
Yürümezsen yol içine birikir
kku
5 Ağustos
16 okur puanı
Mart 2021 tarihinde katıldı
Elbiseni yeniyken, şerefini de gençken koru.
Kendi bahçesinde dal olamayan biri
Gelmiş bahçeme ağaçlık taslıyor.
Sayfa 32
Bir ilkel insan ne zaman bir tabu yaratıyorsa bir tehlikeden korkuyor demektir ve kadınlara karşı duyulan genel bir korkunun da bütün bu imtina kurallarında ifade bulduğu tartışılmaz bir gerçektir.
Sayfa 13
Okur Takip Önerileri
İnsan eskiden beri metafizik bir kavram olarak mutlak adalete inanır ama anlaşılan o ki evrende adalet diye bir şey yoktur.
Sayfa 49Kitabı okudu
Geçici düzenler köpükler gibi uçar gider.
İnsanın bu dünyadaki bütün çalışması köpükten öte bir şey değil.
Sayfa 10Kitabı okudu
Asıl olan birdir ve bir esastır. Fakat nedense bir’i yarım sayar ve iki yaparak tamamlamaya çalışırlar. İki lanet bir sayıdır, kendine yetmez, hep üçe koşar.
Sayfa 55Kitabı okudu
Ne olmuştu da, “ Seninle dünyanın her yerine gelirim. “ diyen Müzeyyen, durduğu yerden çekip gitmelere başlamıştı. Nerelere gidiyordu ? Gelirken getirdiği bakışlar ne dalgaydı ? Hangisi Müzeyyen’ di ? Ya da Müzeyyen kimdi ? İlk tanıdığım kimdi, şimdiki kim ?
Sayfa 22Kitabı okudu
Acı tatlı anılar hep üzüntü kaynağıdır, en azından bana öyle gelir ama bu üzüntü bile tatlıdır.
Hasret çekerek ölmek de kolaydı,
Görmek seni ukbâdan eğer mümkün olaydı.
Bir kadın trenin penceresinden dışarı bakabilir, bu sırada gözüne bir kömür parçası kaçar, o ehemmiyet vermeden bunu ovuşturur ve bu minimini hadise dünyanın en güzel gözlerinden birini kör edebilirdi. Yahut bir kiremit, hafif bir rüzgarda yerinden oynayarak devrin gıpta ettiği bir kafayı parçalayabilirdi. Göz mü mühim, kömür parçası mı, kiremit mi mühim, kafa mı, diye düşünmek nasıl aklımıza gelmiyorsa ve bütün bunları hiç mütalaa yürütmeden kabule mecbursak hayatın daha başka türlü birçok cilvelerine de aynı tevekkülle katlanmaya mecburduk.
