Akış
Ara
Keşfet
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
Kitap Türleri
Dergiler
Çevirmenler
İncelemeler
Alıntılar
İletiler
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.38.13
Her ütopya romanında olduğu gibi bunda da; muasır medeniyet seviyesinin en üst noktasında aynı ortak eylem var. Tüm yazarların mükemmel dünya tasvirlerinin temelini, ne zaman, nerde, kimle, kaç kişiyle, hangi pozisyonda istersen, dosyasıya, sınırsız seks yapabilmek oluşturuyor. Bunda da böyle. Hayır, bir de bu yazarların çoğu Amerikalı. Ulan, sizin burun kıvırdığınız, hali hazırdaki seks hayatınız bile bizim için ütopyayken, bu yaptığınız düpedüz adilik. Hala neyin derdindesiniz. Biz ölelim, o zaman, hiç yaşamayalım.
Roman, ciddi derecede "Dünyanın Merkezine Yolculuk" ve "Cesur YeniDünya" ile benzerlikler gösteriyor. Büyük ölçüde etkilenilmiş, esinlenilmiş. Özellikle, Cesur Yeni Dünya'dakinde olduğu gibi sahiplenme kavramının olmadığı, kadın erkek eşitliği, meşrebi en geniş insanın bile sınırlarını zorlayacağı seks hayatı, anne, baba, çocuk kavramlarının es geçildiği doğum süreci en büyük benzerlikler. Sadece birkaç küçük noktada kendine has detaylar mevcut. Her ne kadar Robin Cook romanları derin felsefeler içermese de, yine aynı Cesur Yeni Dünya'da olduğu gibi "bir insanı zorla mutlu etmek faşistlik midir?" sorusu gündeme geliyor ve acaba "soft faşizm" diye bir kavram olabilir mi diye düşünüyorsunuz.ucalisan.blogspot.com.tr/2016/08/okyanus...
Çok fazla yazmayacağım kitap üzerine, okumayan bir şey kaybetmez. Yugoslavya'nın parçalanışı konusunda post-modernistlerin bakış açısından ve onları savunan bir değerlendirme.
Enteresan bir kitap. Bana izlediğim "Equilibrium" adlı filmi hatırlattı. Faşizm var, zorbalık var, duygu yok, sanat yok, heykel yok, müzik yok, yazı yazmak yok. İnsan olmaya dair hiç bir şey yok.
Nazım Hikmet'ten okuduğum ikinci kitapla karşınızdayım. Bu seferki yolculuğum 1930-1940 yıllarına oldu. O dönemdeki ezen-ezilen, zengin-fakir, çatışmalarını iç içe harmanlamış Nazım Hikmet. Marksizm etkisiyle şiirlerdeki müzikli ahenki okurken hemen tanıyorsunuz. Makinelerin sesini...
Bu eserin ilk bölümü "Benerci Kendini Niçin
Sosyalizim, liberalizm, kapitalizm, faşizm, feminizm ve bu tür diğer bütün kavramlar. Ne nedir kafanızda tam anlamıyla oturtmak istiyorsanız mutlaka okuyun derim.
606 syf.
·
Puan vermedi
Kitap 12 Eylül'den 1990'lara kadar geçen süreçte Ülkücü Hareket'i anlatıyor. Tabii ilk kısmında CKMP'den MHP'ye geçiş ve ilk dönem Ülkücü Hareket de anlatılıyor. Elbette bu bakış epey soldan ve haliyle de objektif değil. Hareket kitapta özel adıyla, yani 'Ülkücülük' olarak adlandırılsa da faşizmin Türkiye versiyonu olarak değerlendiriliyor. Yani kesin bir faşizm sayılıyor. Objektif değil, mesela devrimci şiddetten hiç söz edilmiyor. Eğer karşılaştırma birikiminiz yoksa ya da Türkiye'yi hiç bilmeyen biriyseniz 'dönemin bütün Marksist oluşumları son derece masummuş' der, hatta sadece sağcılar solcuları öldürmüş gibi düşünebilirsiniz. Hakikat; elbette öyle değildi...
Hayli hacimli bir eser. Titiz bir çalışma. Kitabın esas gayesi bahsedildiği üzere hasımları olan Ülkücüleri, Devrimcilere anlatmak da denebilir. Her yorumuna katılmamakla birlikte 80'lerin Türkiye'sini görebilmek namına da önemli bir çalışma. Özellikle ihtilal hukukunun(!) uygulamaları ve cezaevlerinde yaşadıkları sonucu değişen, gelişen fikirler kısmı ayrıca ilgimi çekti. Yani uğruna mücadele ettiklerine inandıkları 'devlet', tabiri caizse bir cellada dönüşünce ülkücüler de farklı tepkiler veriyorlar...
