Herkese de böyle mi olur? Gençken kendime ya aşırı güvenir ya da fazlasıyla güvensiz hissederdim kendimi. Ya çok beceriksiz, önemsiz ve değersiz olduğumu düşünür, ya da çok özel biri olduğuma ve her şeyi başarabileceğime inanırdım. Kendime güvendiğim zamanlarda, en büyük güçlüklerin üstesinden gelirdim. Ama en küçük bir başarısızlık, hiçbir işe yaramadığıma inanmam için yeterdi. Özgüvenimi yeniden kazanmam asla bir başarının sonucu olmazdı; her başarı, aslında kendimden beklediğim verimin ve başkalarından görmeyi arzuladığım takdirin fersah fersah gerisinde kalıyordu. Bu aczi duyumsamam ya da başarılarımla her şeye karşın gururlanmam, kendimi genel olarak nasıl hissettiğime bağlıydı. 58-59