"Ancak kafesteki bir kuş kadar anlatacak şeyim var," diye yazdı kendisi hakkında.
Sayfa 36 - CAN YAYINLARIKitabı okudu
Sen Paraselsus'sun, bense bir münzeviyim,...
Sayfa 49 - CAN YAYINLARIKitabı okudu
Aynaya bakarak "şimdi neyim ben?"diye düşündü. Ve ayna bütün aynaların vahşice içtenliğiyle, "bir hiçsin," dedi. Hiçti.
Sayfa 112 - CAN YAYINLARIKitabı okudu
Flush’ı gördüklerinden çok kokladıkları hayrete düşürüyordu.
Sayfa 22 - Can Yayınları
Flush yaz sona ermeden köpekler arasında eşitlik olmadığını öğrenmiş bulunuyordu; kimi köpekler soylu köpekti, kimileri soysuz. Peki, kendisi hangisiydi? Flush eve varır varmaz kendini aynada dikkatle inceledi. Tanrıya şükür, doğuştan soylu, iyi aileden bir köpekti! Başı düzdü; gözleri iri, fakat patlak değildi; ayakları perdeliydi; Wimpole Sokaği’nın en cins kokeriyle boy ölçüşebilirdi. Su içtiği mor kaseye hoşnutlukla baktı- mevkiin ayrıcalıklarıdır bu gibi şeyler; sonra zinciri tasmasına geçirsinler diye uysal uysal başını eğdi – bunlar da mevkiin ceremeleri.
Sayfa 33 - Can Yayınları
Flush’ın ‘derin melankolisi’nin insan takvimiyle tam altı ay sürdüğü sonucuna varmak durumundayız. Nice erkek, nice kadın nefretini, sevgisini çok daha az sürede unutmuştur.
Sayfa 105 - 105 Can Yayınları
Aynaya bakarak “şimdi neyim ben?” diye düşündü. Ve ayna bütün aynaların vahşice içtenliğiyle, “bir hiçsin.” dedi. Hiçti. .....
…….Bir hiç olmak – eninde sonunda dünya yüzündeki en hoşnutluk verici varoluş durumu bu değil midir? Bir daha baktı. Tüylerin birazı yakalık gibi boynunu sarmıştı. Kendini bir şey sananların rüküşlüğünün karikatürü olmak – eh bu da başlı başına bir kariyer değil miydi?
Sayfa 112 - Can Yayınları
Virginia Woolf
VİRGİNİA WOOLF 136. Doğum Günü
Virginia Woolf, 1882 tarihinde Londra'da dünyaya geldi. Geniş bir kütüphaneye sahip bir evde büyüyen Woolf, yazar Sir Leslie Stephen'ın kızıdır. Günümüzde birçok yazarın esin kaynağı olan Virginia Woolf, eserlerinde kadın hakları, sınıfsal farklılık, aşk, evlilik ve özgürlük temalarını esas alırdı. Doğduğu yıllarda
Aynaya bakarak "şimdi neyim ben?"diye düşündü. Ve ayna bütün aynaların vahşice içtenliğiyle, "bir hiçsin," dedi. Hiçti.
Gerçek şu ki kelimelerle iletişim kuramadıkları için birbirlerini sürekli yanlış anlıyorlardı. Yine de bu, şahsına münhasır bir yakınlık doğurmuyor muydu?
Sayfa 35 - Oda YayınlarıKitabı okudu
Başka bir zamanda Bayan Barret onu aynanın önüne götürür ve neden havlayıp titrediğini sorardı . Karşısındaki kahverengi küçük köpek kendisinden ibaret değil miydi? İyi ama "kendisi" neydi? İnsanların gördüğü kişi mi? Ya da olduğun kişi mi?
Sayfa 43 - Oda YayınlarıKitabı okudu
