"Fred ve Geroge'la birlikte büyümenin şöyle bir yanı var,"
dedi Ginny düşünceli düşünceli, "yeterince cesaretin varsa, gözüne her şey mümkünmüş gibi görünmeye başlıyor."
Sayfa 739Kitabı okudu
"Ama Dumbledore'a da tam olarak normal denemez, değil mi?" dedi Fred. "Yani, biliyorum, dahi falan ama..."
"Yani en yüksek not 'O', 'Olağanüstü'," diyordu, "sonra 'U'-"
"Hayır 'B'," diye düzeltti George. " 'Beklenenin Üstünde'. ben hep Fred'le benim her şeyden 'B' almamız gerektiğini düşünmüşümdür, çünkü sırf sınavlara gelmekle bile beklenenin üstüne çıktık."
Sayfa 355Kitabı okudu
Insan diye düşündü Fred, nasıl da öğrenmek için dizayn edilmişti ama gercek bilgiyi,kendi geçmişini, geldiği yeri, yaptığı hataları öğrenmekti insanın asıl becerisi
Sayfa 171 - everestKitabı okudu
Tombul kadın, "Sıra sende, Fred." dedi.
"Fred değilim ben, George'um." dedi çocuk. "Bir de annemiz olduğunu söylüyorsun! Daha adımı bile bilmiyorsun!"
"Özür dilerim George."
"Şaka ediyordum, ben Fred'im."
Sayfa 86 - Fred ve GeorgeKitabı okudu
... "Peki ya Asit Pop' ları? Fred yedi yaşımdayken bunlardan bir tane vermişti bana - dilimde bir delik açmıştı. Annemin onu süpürgesiyle patakladığını hatırlıyorum."
Sayfa 186Kitabı okudu
" Wood nerede? " dedi Harry, birden orada olmadığını fark ederek.
"Hala duşta, " dedi Fred. " Bizce kendini boğmaya çalışıyor."
Sayfa 168Kitabı okudu
Fred ve George
Niye Kim-Olduğunu-Bilirsin-Sen konusunda endişeleniyorsunuz?
ASIL endişelenmeniz gereken şey:
IKINMAK-NEYMİŞ-GÖRÜRSÜN-SEN
Ülkeyi Pençesine Alan Peklik Salgını!
Ben bütün hayallerimde sana yer veriyorum, Portuga. Tommiks ve Fred Thompson ile yeşil çayırlarda maceraya atıldığımda sen çok yorulma diye bir at arabası kiraladım. Nereye gitsem seni görüyorum.
Sayfa 158
Fred ve George'la birlikte büyümenin şöyle bir yanı var," dedi Ginny düşünceli düşünceli, "yeterince cesaretin varsa, gözüne her şey mümkünmüş gibi görünmeye başlıyor."
Canımızdan bir parça daha gitti..
"Hayır hayır hayır" diye bağırıyordu birisi. "Hayır! Fred! hayır!" ve Percy kardeşini sallıyordu, Ron ise onların yanında diz çökmüştü, ve Fred'in gözleri, son gülüşünün hayaleti hala yüzünde bomboş bakıyordu.
“Ama bunlar Apaçi’ler. Hepsi dost.”
“Avcılık oynayalım mı, Luís?”
“Ata binmeyi bilmem.”
“Büyüyecek ve yakında öğreneceksin. Otur
şuraya ve ata nasıl binildiğine bak.”
Minguinho bir anda yeryüzünün en güzel
