Sebastian David Fitzek Alman bir yazar ve gazetecidir. İlk kitabı Terapi, 2006'da Almanya'da en çok satanlar arasında yer aldı ve Da Vinci Şifresi'ni birinci sıradan devirdi. Fitzek şu anda Almanya'nın en başarılı yazarlarından biridir.
Buenos Aires’ten Berlin’e on üç saat uçacak olan psikiyatrist Mats’in en büyük fobisi, uçuş korkusudur. Bir de buna aynı uçakta akli dengesi bozuk bir hasta, doğum yapmak üzere olan kızının hayatı, kaçık bir şantajcı ve tüm yolcuların can güvenliği eklenince zorlu yolculuk tam bir ölüm kalım macerasına döner.
Fıtzek kitaplarını okumadan önce, acaba beynim ve bedenim buna hazırlıklı mı diye kendime sorarım. Zira her kitabın sonunda uzun bir maraton koşmuşcasına yorulur, zihnimi de bir o kadar zorlarım. Adrenalin bağımlılığı gibi bir şey bu. Hatta çok ilginçtir, yazma isteğim bu kitaplardan sonra daha fazla tetiklenir. Bildiğim tek bir şey var; Alman, Fransız ve İsveçli yazarlar beni bir başka yoruyor. Ya olmasalardı, ne yapardık :)
Bu genel görüşün ardından kitaba dönersek, maalesef bir tık üzdü beni. Yazardan alışık olduğumuz final düğümleri bu kez erken çözüldü. O nedenle bayıldım diyemem. Gelgelelim yazarı o kadar özlemişim ki kitabı kana kana içtim desem yeridir. Ayrıca en sondaki yazarlık serüveni ve yazım süreciyle ilgili samimi sohbeti benim açımdan kitabı daha unutulmaz ve anlamlı kıldı.
Ataol Behramoğlu yazdığı önsözü 
Aleksandr Puşkin i ve eserlerinin Rus Edebiyatına kattıklarını çok güzel açıklıyor. Rus Edebiyatında avangard bir tutum sergilemiştir. Önsözünde --''Yüzbaşının Kızı'' yazılmasaydı, Tolstoy'un ''Savaş ve Barış''ının da yazılmamış olacağı görüşü ileri sürülmektedir. -- der
