İlk incelemem...
Yazıp yazmamakta çok kararsız kaldım ki kitap müthiş kafamı karıştırdı bu karışıklığı belli bir düzen içinde kelimelere dökmek çok zor olacaktır, büyük ihtimalle dökemeyeceğimde::))
Sadece bende uyandırdığı hisleri anlatmak istiyorum. Çünkü gerçekten okunması gereken hayatınızın her yerinde size yön olacak bir başucu kitabı..
"En azından bir sene önce okumuş olsaydım keşke" dedirtti kitap ama hiçbir şey için geç değildir. (bunu benim gibi negatif ve umutsuzluktan beslenen bir insan diyorsa artık kitabın ne kadar etkileyici olduğunu siz düşünün) Kitap ruhunuzdan, düşüncelerinizden, aklınızdan, mantığınızdan, kafanızda ki ikilemlerinizden yola çıkmışta önünüze serilmiş gibi siz de var olanı fark etmediğiniz, farkında olup kabullenmedikleriniz bir bir canlanıyor gözünüzde bunu sadece aşk kavramıyla yapıyor. Kitap benzetmelerle, örnek hikayelerle donatılmış anlaşılması zor manevi, soyut kavramları bu örneklerle tek tek açıklayarak anlaşılır kılıyor. Aşka dair düşüncelerinizi zihninizde değil, yaşantınıza, kendi hayatınıza indirgediğinizde anlam bulacağını söylüyor eser. Bu zaten hayatımızın her alanında böyle değil midir diye soruyorsunuz kendinize ve davranmak için çok da düşünmüyorsunuz.
Başta anlaşılmaz ve sıkıcı gelen eser sonlara doğru keşke biraz daha devam etseydi diye hayıflanıyorsunuz, hayat yolundaki pusulanızı kaybetmiş gibi hissediyorsunuz. Ama olsun zaten kitaptan sonra kendi pusulanızı yaratıyorsunuz
Keyifli okumalar diliyorum:)
Tersi ve Yüzü’nde, Ruhta Ölüm adlı bir deneme yer alır. Bu denemede yazarımız şunu söyler: “İnsan, geldiği yoldan geri dönerken, bakımsız bir mezarda, ‘tükenmez üzüntüler’ diye bir yazı bulur. Bereket versin, idealistler var da, her şeyi yoluna koyuyorlar.” Camus’un bu sözü, hayatımızın ‘tükenmez üzüntü’ kaynağından doğar.
