"Geworfenheit, fırlatılmışlık, insanlık durumunun fevkalade gerçeği. Her birey kendi seçmediği bir dünyaya, bir türe ve ani olaylar serisinin ortasına fırlatılmıştır. Gerçek hayat, kişinin ölümlü bir dasein, kendini bilen bir özne, yerleşik varlığın -orada olarak, verileni yaşayarak- kendisi için asıl problem olmasa da ana problem olduğu bir özü kavrama arayışıdır."
Barbara Bolt Yeni Bir Bakışla-Heidegger Fırlatılmışlık (Geworfenheit)
Yaşamın ortasına fırlatılmışızdır ve onun gelgitleri, çalkantıları ve akıntılarıyla sürükleniriz. Daha doğduğumuz andan, yani dışarı atılıp, biz çığlıklar ve tekmeler atarken, bir doktorun ya da ebenin bizi aldığı ve bizim kontrol edemediğimiz bir ortamda, bize sorulmamış bir zamanda, bizi seçmediğimiz bir anneye teslim ettiği andan itibaren, kendi irademiz dışında, geleceğe doğru fırlatılırız.
Düşmüşlük (Verfallen) ve Fırlatılmıştık (Geworfenheit):
İnsan yardımsızdır, desteksizdir, bir başınadır.
Remzi Kitabevi
Geworfenheit
Havfın bizi onun önüne taşıdığı hiçlik, Dasein’ı temelden belirleyen butlanı açığa çıkarmaktadır. Bu butlan ise, ölüme fırlatılmıştık olarak var olmaktadır.
Sayfa 326 - Agora Kitaplığı
Sein-zum-Tod - Geworfenheit
Endişenin bizi karşı karşıya bıraktığı yokluk oradaki-Varlığı
belirleyen temelinde hiçliğin örtüsünü kaldırır; ve bu temelinde kendisi ölüme fırlatılmışlık olarak vardır.
Sayfa 438 - İdea Yayınevi Çeviren: Aziz Yardımlı Birinci baskı 2004
Fakat okurun dikkatini, Heidegger'in insan varoluşunu «varlığın - içine- atılmışlık> (Geworfenheit ins Dasein) olarak betimlemesine çekmekten kendimi alamıyorum. Bireyin varlıkbilimsel yalnızlığını daha iyi hatırlatan başka bir tanım kolay kolay düşünülemez. İnsan «varlığa atılmış»tır. Bu sadece insanın yapısından ötürü kendi dışındaki nesneler ve kişilerle ilişki kuramayacağı değil, aynı zamanda insan varoluşunun kökeninin ve
amacının da belirlenemeyeceği anlamına gelir. Böyle tasarlanan insan tarih-dışı bir varlıktır.
“Geworfenheit”
Fırlatılmışlık.
İnsanlık durumunun fevkalade gerçeği. Her birey kendi seçmediği bir dünyaya, bir türe ve ani olaylar serisinin ortasına fırlatılmıştır.
Hakikatle bir hesaplaşma mıydı kendilerince!
"Filozof, çağının kötü vicdanı olmalıdır; ama bunun için onun çağın en iyi bilgisini edinmesi gerekir" diyen Nietzsche'nin bir izleyicisi olarak Heidegger şunu söyler:
"İnsanın ölümden duyduğu bilinçli ıstıraptaki mahzunluğundan ve çaresizliğinden ya da - bu dünyaya atılmışlığından/ fırlatılmışlığından (geworfenheit) dolayı anlamsızlık duygusu (reddedilme, dışlanma, atılma duygusu) içinde olduğundan söz edebiliriz."
Sayfa 79 - Sentez Yayınları
