Dolunay ruhların dans etme zamanıdır!
Her yeni ayda yeni bir doğum başlar. Dolunay ruhların dans etme zamanıdır. Görkemli bir şölen başlar ay gökyüzünde yer aldığında. Hayvanlar, ağaçlar, sular ve insanlar hayranlık baka kalırlar, O ise bir ayna olur kainata, kalbini sevgiyle dolduranlara...
Ay sırdır, sırlıdır. Aydınlatan ve yüceltendir. Sevgilerin kaynağı, ruhların konuşmadan konuşan dilidir. Herkese göstermez kendini.
Ancak anlamaya niyet edene de kapatmaz sana dünyasını.
Kalp onun titreşimleri ile buluşunca başlar sizinle konuşmaya...
Ay mistiktir. Gökyüzünde devrilirken duygular da renkten renge bulanır. Hayaller ve düşlerin kaynağı olur kimi zaman, kimi zaman da bir dönüşümü başlatır. Aynı anda hem yıkan hem de inşa eden olur.
Ne de olsa her ölüm aynı zamanda yeni bir başlangıcı müjdeler.
Ay kadındır, genç kızdır, annedir. Kendisinden beklenen şefkat'i kimseden esirgemez. Güneşten aldıklarını gecenin koynuna taşımaktır. Bunu yaparken de yumuşacıktır, şefkatlidir.
Rehberiniz, anneniz ayın kollarına bırakın kendinizi...
O da size sonsuz döngüsünden fısıldasın, sizi kutsasın, sizi yücelsin, aydınlasın ve gizemli gücüyle sarıp ışıldamanızı sağlasın.
Ay Ritüelleri
O zaman bırakalım kendimizi kainata evrene ki yer yüzünde bir nokta olan bizler gökyüzüne ışık olarak sevgiyle, huzurla, gülen kalbimiz ve gözlerimizle yansıyarak ışık saçalım.
Dolunay'a ithafen
Gurdjieff insanın Ay'ın yiyeceği olduğunu söylemiş. Bu son derece mantıklı. Bu da mantıklı olmanın ne kadar aptalca bir şey olduğunu kanıtlıyor. Yaşamdaki her şey bir başka şey için iyidir, bu nedenle Gurdjieff büyük bir yaratıcılıkla şu fikri üretmiş: İnsan neden bir başka şeyin yiyeceği olmasın? Bundan yola çıkmış ve sormuş; "İnsan neyin yiyeceğidir?" Soru mantıklı degil mi? İnsanı yiyen güneş olamaz çünkü güneşin ışınları başka şeylerin yiyeceğidir; örneğin bitkilerin. Öyle olsaydı insan başka türlerin daha altında yer alırdı. Bu olamaz çünkü insan en üst düzey hayvandır. Demek ki insan güneşin yiyeceği değil. Ayın bizimle ilişkisi daha gizemli ama Gurdjieff'in söylediği şekilde değil. Bu gizemli bağlantı kadınların periyodları ile ilgili. Gel git olayları yani denizin ilerleyip çekilme hareketi ile bağlantısı var. Daha fazla insan dolunayda aklını kaybediyormuş gibi gözüküyor. Lunatik(deli) sözcüğü de buradan türedi. (Luna:ay) Ay insanın zihnini hep hipnotize etti. Gurdjieff, "İnsan Ayın yiyeceği olmalı çünkü yiyecek yiyen tarafından kolaylıkla hipnotize edilir" diyor. Hayvanlar, özellikle yılanlar kurbanlarını önce hipnotize ederler. Kurban hareket edemez hale gelir ve yenir. Bu, Gurdjieff'in gördüğü bir başka rastlantı. Şairler, deliler, dünyadan elini eteğini çekenler, düşünürler hep ay tarafından etkilenen yani hipnotize edilen kişilerdir. Öyleyse bunda bir iş var. Demek ki insan bir yiyecek!
e-kitapKitabı okudu
BİR HAFTA NEDEN YEDİ GÜN?
Bir gün güneşin doğduğu zamandan, ertesi gün doğacağı zamana kadar geçen süredir. Bir ay ise ayın aynı evresinin gökyüzünde tekrar göründüğü zamana kadar geçen süredir. Çok eskilerde bu zaman birimleri insanların hayatlarını organize edebilmeleri için yeterliydi. Zamanla bir günden uzun, bir aydan da kısa bir zaman birimine ihtiyaç duyuldu.
Babilliler 7 günlük haftayı zaman birimi olarak kullanmaya başladılar. Sonraları Yunanlılar, Çinliler ve Mısırlılar 10 günlük, Romalılar ise 8 günlük haftayı kullanmaya çalıştılar.
Bir hafta olarak kabul edilen yedi günlük sürenin kaynağı tam olarak bilinmiyor. En kuvvetli tez, bu sürenin ayın evrelerinden kaynaklandığına dayanır. Ayın dört evresinin (yeni ay, ilk dördün, dolunay, son dördün) sürelerine en yakın olan tam gün sayısı yedidir. Babilliler zamanından itibaren, yedi günün bir hafta olarak seçilmesinde rol oynadığı ileri sürülüyor. İlk çağlarda bilinen beş gezegen ile güneş ve ayın toplam sayısının yedi oluşu, bu sayıya gizemli ve uğurlu bir sayı olarak bakılmasına neden olmuştur.
Daha sonraları dinlerde göklerin yedi kat oluşuna inanış, müzikteki ana nota ve tabiattaki ana renk sayılarının da yedi oluşu bu sayının gizemini iyice artırmıştır.
Her şeyde eksiksiz ol. Olanca varlığını
en küçük hareketine koy.
Böylece her gölde dolunay yansısın
gökteki görkemiyle.
Osage'lerin inanışına göre çocuklarının doğumu, güneşi, ayı, dünyayı ve yıldızları kaplayan gizemli yaşam gücü Wah' Kon-Tah'ın en büyük nimetiydi. Wah' Kon-Tah, Osage' lerin, dünyadaki kaos ve karışıklıktan bir düzen çıkarma umuduyla, yüzyıllar boyunca hayatlarını çevresinde şekillendirdiği o görünmeyen, o lütufkar, o müthiş, ketum, o var ama yok gücün adıydı.
Sayfa 27Kitabı okudu
Dolunay parlak yansısı kanıtlanıp dağa düşerken kaya mezarlarını gizemli peleriniyle sarmalıyordu.
Sayfa 42Kitabı okudu
