“Aptal mıdır nedir?Boyuna kitap okuyup düşünür.Biz de çok okuduk ama,faydası olmadı.Neyine kibirlenir acaba?Biz de efendiyiz ama,kimseye kem baktığımız yok...”
Belki de kazanmaya çok ihtiyacınız vardı.Tıpkı uçuruma düşen birinin bir tutam ota sarılması gibi.Kabul edersiniz ki uçuruma düşmeyen biri ağaç dalı diye ota sarılmaz.
Çünkü insan hiçbir umut beslemediği zaman durumu kabulleniyor ama kapkara bulutlar arasından iğne ucu kadar kendini gösteren bir güneş ışını belirince bütün dünyası o ışığa bağlı oluyor.
Açıkcası,insanlar niye,adına aşk dedikleri bilmeceyi çözemiyorlardı.Bunca acıya,bunca cinayete,bunca intihara değer miydi bu ruh hali?Çünkü aşk fizikseldi,kimyasal değil.