Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Gönderi Oluştur

Gökçe

Doğru olanı yapın... Bilhassa sizi kimsenin izlemediği zamanlarda...
Sayfa 228Kitabı okudu
Reklam
Gecenin en karanlık saati güneşe en yakın olduğu vakittir. Aydınlık neden kutsaldır o an bilir misin? Çünkü gece fazlasıyla uzun ve karanlık geçmiştir. Şükür neden kıymetlidir o an bilir misin? Gözlerin görebildiği halde kör yaşamayı tecrübe ettiğin içindir.
Birey, yaşamının anlamını ancak bir ekip içinde sorumluluk alarak bulur.

Okur Takip Önerileri

Tümünü Gör
Sevme edimi esnasında bir şey doğar, buna katılanların ikisi de kendileri için doğan bu yeni yaşama minnetle bağlanır. Özellikle sevgiyi ele alırsak, anlamı: Sevgi, sevgi üreten bir güçtür.
"Bana bir önyargı verin dünyayı yerinden oynatayım."
Reklam
"Birden kaldırımlardan taşan kalabalıkta onun da olabileceği aklıma geldi. İçimdeki sıkıntı eridi."
"Yaşamanın amacı alışkanlıktı, rahatlıktı. Çoğunluk çabadan, yenilikten korkuyordu. Ne kolaydı onlara uymak!.... Çabasız. Ama biliyordu: Yetinemeyecekti. Başka şeyler gerekti. Güçlüğü umutsuzca zorlamak bile güzeldi."
"Nasıl kolayca söyleyiveriyor bunu. Sevmek! Kelimelere herkes kendine göre bir anlam, bir değer veriyor galiba. Bu değerler aynı olmadıkça iki kişi ayrı dil konuşuyorlarmış gibi olmuyor mu?"
"Güldüler. Birlikte gülündü mü insan rahatlıyordu."
"Gelelim sonuncuya. Hiçbirine bağlanmadım Ona bağlandığım kadar. Sade kadın değil, insan. Hür olsak der, Eşit olsak der. İnsanları sevmesini bilir Yaşamayı sevdiği kadar."
Reklam
"İmkansız şey Şiir yazmak, Aşıksan eğer; Ve yazmamak, Aylardan nisansa."
"Kişinin inanın bana boş, anlamsız bir yaşam sürmediğini, bir insan ya da amaç uğruna yaşadığını bilmesi çok önemli. Eğer yaptığınızla başka birinin yaşamını kolaylaştırıyorsanız hiç çekinmeden en ağır yüklerin bile altına girmeye değer."
Sayfa 348Kitabı okudu
"Yaşamda sevgiye gerek duyanlar, sağlıklılar, kendine güvenenler, gururlular, neşeliler, yaşamın zevkini çıkaranlar değildi. Onların buna ihtiyacı yoktu. Onlar sevgiyi yalnızca kendilerine sunulması gerekli bir şey olarak niteliyor, kayıtsız, kendini beğenmiş bir tavır takınıyorlardı. Sevgi onlar için yalnızca bir olgu, saçtaki bir toka, koldaki bir bilezik gibi başkaları tarafından sunulan bir armağandı; asla yaşamın anlamı ve ulaşabilecek en yüce mutluluk değil! Kaderin silsilesini yemişlere, umudu kırılmışlara gerçekten de sevgiyle ulaşılıp yardımcı olunabilirdi. Onlara yaşamını adayan, yaşamın onlardan esirgediğini onlara bağışlamış oluyordu. Yalnızca onlar olması gerektiği gibi sevmeyi ve sevilmeyi biliyorlardı: alçakgönüllülükle ve minnettarlıkla! "
Sayfa 444Kitabı okudu
"Kişi ancak başkaları için de bir değeri olduğunu anladığında varlığının anlamını ve önemini kavrayabiliyordu."
"İçimizden bir şeyler yitip gitmişti, Kaybedilen hazine aslen ümitti..."