Helenler, M.Ö.8. ve M.Ö.7. Yüzyıllarda geç Hitit kültür merkezleri ve Mezopotamya ülkelerinden din, mitoloji, mimarlık, heykel ve resim sanatları konularında büyük ölçüde esinlendiler. Öyle ki M.Ö. 8 ve 7. Yüzyıllardaki helenlerin saç biçimi ve kıyafetleri fenike ve Hitit tasvirlerindeki gibidir. Helenler, mısırlıların ve Mezopotamyalıların gökyüzü, sağlık, hastalık konularındaki bilgi ve deneyimlerinden de yararlandılar. Kısacası gelenler başlangıçta tıpkı bizim 100 yılı aşkın bir süreden beri Avrupadan ders almaya çalışmamız gibi, Mısır ve Mezopotamya uygarlıklarını kendilerine örnek almışlardı.
Böyle olmakla beraber 200 yıl boyunca doğu dünyasından yararlanan Helenler M.Ö. 600-450 tarihlerinde Ege bölgesinde onu geçmeye başladılar. M.Ö. 450 tarihlerinde Helenler klasik çağa ulaştıklarında dünya tarihinin en büyük kültürünü yaratmış bulunuyorlardı. Nitekim Helenler, mısırın ve Mezopotamya nın bilgisini objektif araştırma yöntemine dayanan bilime, onların astrolojisini astronomiye, muslacılık ve üfürükçülğğe dayanan tedavi usülünü bugünkü tıp bilimine, yine doğuda monologdan öteye geçemeyen oyunu dramaya, yani olayları hikaye eden değil, onları bir koro ve üç oyuncuyla oynayan bugünkü tiyatro sanatına, ışık- gölge ile perspektifi icat ederek doğu dünyasının iki boyutlu kabartma ve resim tasvirlerini bugünkü resim sanatına dönüştürdüler. Böylece diyebiliriz ki Helenler; Mısır ve Mezopotamya ‘nın iki boyutlu uygarlığından esinlenerek bugünkü batı dünyasının 3 boyutlu kültürünü yarattılar.
Sayfa 313Kitabı okudu
Gazze;
İnsanlığımızın gözetlendiği kule Gazze;
Dört bir yanına muhacir kanının bulaştığı, mazlum çığlığının sindiği, masum çocuk cesedinin yığıldığı Akdeniz'in maşrık tarafında, daha arkalardan seğirten çöl tozunun tuzlu suyla kavuştuğu kıyının birkaç kilometre içerisine kurulan bir karye Gazze. Bugünkü merkezinin haritası kalınca bir tabanca
Sitare
Nerden çıktın karşıma böyle Sitare
Efsaneler dökülüyor gülüşlerinde
Kirpiklerin yüreğime batıyor
Telaşlı bir kalabalığın ortasında
Ayaküstü konuşuyoruz
Nedimin nigehban nergisleri gibi
Üstümüzde bütün nazarlar
Çok utanıyorum Sitare
Dün oturup hesap ettim
Sen doğduğun zaman
Ben bir askeri mektepte talebeymişim
Sen bilmezsin Sitare
Oysa ben, bir şiirde buluşalım istedim.
Bir şarkı dinlerken beraber,
Dokuma tezgahlarındaki emekleri görelim istedim.
Oysa ben, insan iyidir, iyilik insanidir
Toprak alabildiğince,
Şu gökyüzü sonsuz bildim
Oysa ben kuşlar kadar maviye özgür
Şu kainatın yaradılış sebebi Aşk ile
Sevelim istedim.
Seninle beraber izlediğim o gökyüzü şu an kafamın üstündeki ile aynı değil, eminim
Tutuyor ama,tenin değil elimdeki
Gözlerimi çevirdiğim yerde olman gerekirdi,nerdesin?
Dönmem gerek bu yoldan sana,sahi bekler misin ki beni?
Raymalı-aga kendi zamanında çok tanınmış bir cırav (yırcı), bir ozan idi. Daha küçük yaşta ün kazanmıştı. Tanrı vergisi bir yetenek ve kişiliğinin üç güzel özelliği sayesinde bozkırın en ünlü yırcısı, âşık ozanı olmuştu: Güftesini kendi yazar, bestesini kendi yapar ve güzel sesiyle bunları hem çalar, hem söylerdi. Dinleyenler ona hayran
ötüken yayınevi
Çağır beni
Sesin güzeldir.
Sesin hüznün sonsuz samimiyetinde yeşeren o Şaşırtıcı
Yeşilliktir
Bu sönük çağın boyutlarında,
Çok yalnızım,...
Gel sana yalnızlığımın ne denli büyük olduğundan söz edeyim.
