Beyaz dilekçe
Rahmân ve Rahîm olan adına sığınarak
Açtım iki elimi : Kor gibi iki yaprak...
Bir edep ölçeğinde umutlu ve utangaç,
İşte dünya önümde; benim ruhum sana aç.
Bu seğriyen ellerle senden seni isterim,
Senden seni isterken canımdan çıkar terim.
Sana âşık ruhumdur merceği yakan ışık,
Gözlerim cemâlini görmeden de kamaşık.
Bir mirasyediyim
Papatya ve Yakamoz'un hikâyesinin devamı ...
Aşk lafını ağzına almazdı Yakamoz. Nerede aşık görse garipser, aşk acısı gördü mü dayanamaz, gülerdi. Çok ketumdu, kimseye hiçbir şey söylemezdi. Bir kadının onu seveceğine inanmazdı, gerçek aşkın onu bulacağına ihtimal bile vermezdi. Sonra bir gün onu gördü, onu Papatyasını bakmaya kıyamadığı o narin çiçeğini hayatında hiç böyle hissetmemişti.
Gökyüzüne aşık edip,
Toprak altında çürüten fâni dünya değilmisin?
Dostum güvercin
Kör bir hücre, içinde ruhum idam.
Hayallerle kaplıdır dört duvarlı zindan, Sıcak bir rüzgar eser küçük pencereden,
Eriyen Salkımlar bedenimi delmez,
Ayaklarım buz.
Yüreğim soğuk.
Beynim kızgın ateş..
Her sabah sesiyle uyandığım,
Dostum ziyaret eder beni,
Güvercinim Ekmek ortağım..
Öyle güzel çırpınır ki kanatları,
Sanki Ahmet kayanın sesi
Öyle yalnızdım ki, "yıldızların radyo tiyatrosu"nun kıssadan hissesinin, sadece yetişkinlerin aşık olabileceği ve hiçliği her şeye, ya da en azından herhangi bir şeye, dönüştürmenin yalnızca geceleri tıka basa dolan gökyüzüne mahsus olduğunu zannediyordum.
ePub
Hem bekar kalacağım diye yemin et hem de âşık ol!
Ama bir tuhaf durum var, adam yakışıklı, adam ateşli, adam coşkulu. Hoşuna gidiyor Orion'un bu halleri Artemis'in... Kızları yolladı ya gökyüzüne. Bir işve, bir göz süzmeler falan. Sanırsınız bekaret yemini eden o değil.
Sayfa 97 - AlfaKitabı okudu
Yakamoz& Papatya [1-8] hepsini okumak isteyenlere...
Aşk lafını ağzına almazdı Yakamoz. Nerede aşık görse garipser, aşk acısı gördü mü dayanamaz, gülerdi. Çok ketumdu, kimseye hiçbir şey söylemezdi. Bir kadının onu seveceğine inanmazdı, gerçek aşkın onu bulacağına ihtimal bile vermezdi. Sonra bir gün onu gördü, onu Papatyasını bakmaya kıyamadığı o narin çiçeğini hayatında hiç böyle hissetmemişti.
-Âşık mı oldun ?
- Aşk demeyelim de , evlenelim dese halay bile çekerim .
AŞK VİSKİSİ ÖTESİNDEN
Gönlüm patlıyor,
Sen ona bakma.
Şifasını, duasını Allah'tan edecek,
Bakma çıldırmışlığına.
Öyle şımarıyor,
Sanki benim çocuğum.
Durduğum yerde biraz güvercin geçse başım üsünden,
Hep bir hayret halinde değil midir âşık? Şaşkınlık değil midir aşk? Yeryüzüne öykünür âşık, gökyüzüne vurulur, sonra perde aralanır, onların Malik'ine, şeyhlerin Halik'ine, mülkün gerçek sahibine tutulur. Sıtma olmuş gibi titrer, titrer de ölmeden ölümü hisseder.
Ey garip aşık son bir türkü öner
Olur ya belki sevdiğim döner
Döner de yangınlar çıkaran bu gönlüm söner
Aydınlık gökyüzüne karanlık çöker
Olur ya belki yıldızlarını döker
Türkülerin belki onu gökten söker