Günaydın. İnsan sevdiğini kırmaz, derler. Ne tuhaf, hâlbuki bu çağda hiç kimse kırmakta tereddüt etmiyor. Aragon'un o şiirini anımsatıyor "severken kıranlar": "...ve kırar göğsüne bastırırken sevdiği şeyi"* Zannederiz kırmadan, kırılmadan yaşamak mümkün değil sevgili okur. Bu da bizim talihsizliğimiz. Var olun. *
Cemal Süreya
Cemal Süreya
"Keşke bir gölge kadar yakınında dursaydım, O mücella çehreni izleseydim ebedi,"
Nurullah Genç
Nurullah Genç
Reklam
Nurullah Genç
Nurullah Genç
Bazen de bana gülümse sevdiğim Bakarsın kanadı kırılan kuşlar Uçmaya başlar yeniden Kayan yıldızların çığlığı düşmez Gün ortasında ruhumun üzerine Bakarsın ki çiçekler Aramızda yükselen kayaların kalbinde Birer birer açıyorlar yeniden Bakarsın yolunu kaybeden yolcu Son durağına yürüyor hasretinin Bu kadar mı zordu bir mumun alevine Dokunmak ve sevmek ıstırabımı Bir dalın çürüyen yaprağı mıydı hayat Güneşi arayan gölge kimindi Bağışla, incinen bahar Yanan mektuplar benimse Gel, yeniden buluşalım derinde Çeşmelerden gökyüzüne akalım Tut ellerimden, hadi gülümse
Mataramda Tuzlu Su
“kendime dünyada bir acı kök tadı seçtim yakın yerde soluklanacak gölge bana yok uzun yola çıkmaya hüküm giydim.”
Sayfa 222 - TİYOKitabı okudu
Mösyö Bertuccio, gördüğünüz gibi ağaçlar sadece gölge yaptıkları için, gölge de düşler ve hayallerle dolu olduğu için sevilir..
Belli belirsiz bir gölge düşmüş gibiydi, sanki senden uzakta, sensiz de olabilirmişim gibi. Bu hissi bilir misi, bazen her şeyin bir anda iki yüzü olur, bir yandan hep bildiğin gibi eksiksiz ve nettir, diğer yandan sanki bir yabancı onlara gizlice bakıyormuş gibi solgun, loş ve korkutucu görünür. Seni kollarıma almak, kendime çekmek istedim... Sonra seni itmek, kendimi yerlere atmak istedim çünkü o anda ikisi de mümkündü...
Sayfa 15 - Can YayınlarıKitabı okudu
Reklam
Geri199
1.000 öğeden 991 ile 1.000 arasındakiler gösteriliyor.