Gölgeyi tanımak benim çıraklık dediğim şeydir. Fakat anima ile sevişmek, benim baş yapıt dediğim şeydir ve pek çok kişide ortaya çıkmaz...
Sayfa 125Kitabı okudu
Yeni Diyalektik
_Tanrı, ilk ateisttir. Ateistler
_Tanrı, ilk masondur. Masonlar
_Orospu çocuğu. Marques de Sade
_Herkesin tanrısı kendine benzer. Yamyamların tanrısı bir yamyam; savaşçıların tanrısı bir savaşçı; hırsızların tanrısı hırsız; aşıklarınki de aşk tanrısı olacaktır. Ralph Emerson
_Trakyalılara göre tanrı, sarışın ve mavi gözlüdür. Öküzlerin elleri
Ah Selilm’im. Bana anlatsan dinlerdim!
Seni tanımadan önce ağaçların çiçek açtığı ve yaprak döktüğü mevsimleri hep kaçırırdım derdi resim yapmayı sevdiğim halde denizin mavisini bilmezdim yaprağın yeşilinin her mevsimde değiştiğine dikkat etmemiştim seni tanıdıktan sonra o güne kadar tabiat resmi yapmayı sevmediğim halde bir ağaç bir yaprak küçük bir ot bile çizmiş olmadığım halde ve
İletişim YayınlarıKitabı okudu
Sözünü ettiğiniz alıntı, bir eşin veya bir annenin bilinçli zihninde farkında olmadan sevdiklerine zarar verme potansiyeli taşıdığını gösteriyor. Bu durum, Carl Gustav Jung’un gölge adını verdiği bir kavramla açıklanabilir.
Gölge, kişiliğimizin bilinçli zihnimizde olumsuz olarak algıladığımız ve çocukluktan itibaren bastırdığımız kısmıdır1.
"Gölgenizle karşılaştığınızda ne yaparsınız? Gölgeniz, bilinçaltınızda bastırdığınız veya inkar ettiğiniz tüm yönlerinizi ifade eder. Bu yönler hem olumlu hem de olumsuz olabilir. Gölgenizle yüzleşmek, kendinizi daha iyi tanımak ve bütünleşmek için bir fırsat olabilir. Ancak bu aynı zamanda büyük bir etik zorluk da olabilir. Çünkü gölgeniz size korkunç, anlaşılmaz veya kabul edilemez şeyler yapmanızı söyleyebilir. Peki bu durumda ne yapmalısınız? Gölgenize boyun eğip onun isteklerini yerine getirir misiniz? Yoksa onu reddedip bastırır mısınız? Ya da onu anlamaya ve dönüştürmeye çalışır mısınız?"
Bu soruların cevabını bulmak için, Kuran'ın 18. Suresinde anlatılan Musa ve Hızır hikayesine bakacağız. Bu hikaye, gölge ile karşılaşmanın nasıl bir deneyim olduğunu ve bunun nasıl etik bir sınava dönüştüğünü çok güzel anlatıyor. Ayrıca bu hikayeyi ünlü psikolog Carl Jung'un insanlar ve semboller kitabından aldığımız bazı kavramlarla analiz edeceğiz. Jung, gölgeyi insan psijenin önemli parçalarından biri olarak görüyordu. Ona göre gölgeyi tanımak ve kabul etmek, kişisel gelişim için şarttı. Ancak bunu yaparken de etik değerlerden vazgeçmemek gerekiyordu."
Kendini tanımak... Her ân eriyen, dağılan, dumanlaşan sonra tekrar eski biçimine gelen, ıstıraplarının hatırası ile aynı, rüyaları hayalleri dilekleriyle değişik bir varlığı, sera- bı, gölgeyi, dumanı tanımak...
İncil'deki Adem'in Cennet'ten düşme hikayesi gibi, Jekyll ve Faust'un hikayeleri de bizi yeryüzüne ve kendi kötülüğümüzün ebedi gerçekliğine döndüren uyarıcı hikayelerdir. Bunların üçü de aynı arketipsel temanın varyasyonlarıdırlar: Koşullarından sıkılan bir adam Gölgeyi özgürleştirmek, Anima ile karşılaşmak, 'onu tanımak' ve yaşamak üzere süperegonun yasaklarını görmezden gelmeye karar verir. Hepsi fazla ileri gider ve kibre yenik düşer. Hepsi sonunda merhametsiz bir akıbetle cezalandırılır. 'Günahın bedeli ölümdür.
“Kendini tanımak... Her ân eriyen, dağılan, dumanlaşan sonra tekrar eski biçimine gelen, ıstıraplarının hatırası ile aynı, rüyaları hayalleri dilekleriyle değişik bir varlığı, serabı, gölgeyi, dumanı tanımak...”
Kendini tanımak... Her ân eriyen, dağılan, dumanlaşan sonra tekrar eski biçimine gelen, ıstıraplarının hatırası ile aynı, rüyaları hayalleri dilekleriyle değişik bir varlığı, serabı, gölgeyi, dumanı tanımak...
Kendini tanımak... Her ân eriyen, dağılan, dumanlaşan sonra tekrar eski biçimine gelen, ıstıraplarının hatırası ile aynı, rüyaları hayalleri dilekleriyle değişik bir varlığı, serabı, gölgeyi, dumanı tanımak...
Sayfa 61 - İletişim YayınlarıKitabı okudu
Kendini tanımak... Her ân eriyen, dağılan, dumanlaşan sonra tekrar eski biçimine gelen, ıstıraplarının hatırası ile aynı, rüyaları hayalleri dilekleriyle değişik bir varlığı,serabı,
gölgeyi, dumanı tanımak...
Sayfa 61Kitabı okudu
Kendini tanımak… Her an eriyen, dağılan, dumanlaşan sonra tekrar eski biçimine gelen, ıstıraplarının hatırası ile aynı, rüyaları, hayalleri, dilekleriyle değişik bir varlığı, serabı gölgeyi, dumanı tanımak…