Dostoyevski'nin ''Hiçbir romanımı bu kadar önemsemedim.'' dediği Karamazov Kardeşleri kendimce hızlı sayılabilecek bir sürede (35 günde) nispeten detaylı bir şekilde okudum bitirdim, kitap boyunca notlar aldım, uzun kitaplarda sık sık başımıza geldiği şekilde ipin ucunu kaçırmamak için devamlı güncellediğim bir karakter tablosu yaptım. Yoruldukça bırakarak kitaba vakıf bir şekilde bitirmeyi başarabildiğimi düşünüyorum. Naçizane tavsiyem, bu kitabı geniş bir vakitte rahat bir kafa ile okumanızdır.
İş bankası yayınlarının bazı eserlerini bulmakta sorun yaşadığımız gibi bu kitabın İş Bankası baskısını da bulamayıp daha az iyi olan ama yine de iyi olan Can Yayınevinden Ayşe Hacıhasanoğlu çevirisiyle kitabı okumuş oldum. Bu incelemede sayfa numarası olarak kullandığım numaraları da Can Yayınevi 19. basıma göre yapacağım.
Kitapta olay örgüsü gerçekten çok ustaca kurgulanmış ve hiç karşınıza çıkmayacağını düşündüğünüz bazı ayrıntıların bir anda birbirinden bağımsız gibi duran konuları bütünleştirmesi gerçekten şaşılacak derecede iyi. Ustanın bahsettiği özen 
Suç ve Ceza ile kıyaslanamaz derecede yüksek. Zira o kitapta birbirine referans olan ve farklı yerlerde karşınıza çıkan ayrıntıları görebilmeniz nispeten zordu ve CTRL+F yapmak gibi bir imkânınız yokken bunca sayfa arasından ayrıntıları kaçırmadan ve ustaca okura iletmek cidden fevkaladenin fevkinde yorucu bir iş.
Kitap bin sayfanın biraz üzerinde iken yaklaşık yüz elli farklı karakter barındırıyor. Bir Rus romanı için aşırı bir sayı sayılmaz fakat tabi ki aynı kişi için birçok farklı ismin kullanılması okurun işini zorlaştıran asıl unsur. Bunların en kallavilerinden üç örnek sunacağım.
Dmitriy Federoviç için kulllanılan diğer isimler: Mitya, Mitenka, Mitka (378), Mitya Federoviç (602) ,Dmitry Fedoriç (577), Mitriy Fedoroviç (602).
Yekaterina İvanovna (81) için kullanılan diğer isimler: Verhovtseva (681), Katenka (118) Katya (161 ve 514), Katka – (616 ve 786).
Mihail Rakitin için kullanılan diğer isimler: Mişa (496), Rakitka (484-783), Rakituşka (487), Mihail Osipoviç (497), Mihail İvanoviç (796).
Fakat endişeye mahal yok, eğer bunlarla ilgili detaylı word dosyamı sizinle paylaşmamı isterseniz sabriturkuazoglu@duzce.edu.tr adresine mail atabilirsiniz. Tabi bu dosya, aynı zamanda karakterlerin akrabaları ve yaptıkları hakkındaki bilgileri de içerdiğinden spoiler barındırır. Bu yüzden de spoiler konusunda hassas olanlar için pek de uygun olmayabilir. Bilginiz olsun.
Böylesine başyapıt sayılan klasikleri okumadan önce birçoğumuz ''Acaba bunu okumaya hazır mıyım, gerekli olgunluğa sahip miyim, okumamın zamanı mı?'' gibi soruları kendimize sorarız ve bunlar oldukça yerinde sorulardır. Nitekim ben Karamazov Kardeşleri okumadan önce kitabın içerisinde geçeceğini bilmediğim bazı kitapları okumuş olmayı tercih ederdim. Bunların başında 
Haydutlar 
Ölü Canlar 
Macbeth 
Müfettiş 
Hamlet 
Othello ve 
Faust gelir. Bundan da ötede olmak isterseniz ve hiçbir referansa Fransız kalmak istemezseniz fazladan 
Herbert Schiller 
Yevgeni Onegin 
Notre Dame'ın Kamburu 
Dikanka Yakınlarında Bir Çiftlikte Akşam Toplantıları 
Akıldan Bela 
Candide kitaplarını da okumak isteyebilirsiniz. Bunlar az ya da çok Karamazov Kardeşlerde kendilerine atıfta bulunulan kitaplardır. Özellikle Schiller ile Baba Karamazov arasında sağlam bir bağ olduğu açıktır.
Buradan sonra yazacaklarımın SPOİLER içerdiğini belirtmek istiyorum.
Kitabı bitirdikten sonra anlayamadığım ve mantıklı bir zemine de oturtamadığım bir konu var: Starets Zosima Manastıdaki toplantıda neden Mitka'nın önünde eğilerek adeta ayaklarına kapanrcasına Mitka'ya selam vermiş ve hürmet etmiştir? Benim aklıma gelen tek açıklama şu: Dmirti, sert bir suçlama ile baba katli ile suçlanacaktır ve çekeceği acılara karşı çileyi kutsayan bir inanca sahip olan Starets, çekeceği acılardan ve çekeceği çileden ötürü Mitri'ye hürmet etmekte, ona saygılarını sunmaktadır. Zira kendisi ''İnsanların her birinin herkese karşı her konuda sorumlu olduğunu ve tüm şuçların cezasını üstlenmeyi insanlar için gerekli saymaktadır. Bu olayda da Dmitri'nin başına gelecekleri öngörmüş olabilir ve çekeceği çileden ve katlanacağı yüklerden ötürü ona iltifat etmektedir. Benim anladığım budur, hatta Starets ileride Dmitri'nin çekeceği çileyi diğer insanlar adına çekilen bir ceza olarak görüyorsa, bu selam-bu iltifat ileride işlenecek suçun failinin de Dmitriy olmayacağını ifade eden bir işaret de olabilir. Bu konuda farklı düşünceleri olan varsa yorumlarda belirtirse sevinirim.
Ve tabi ki kitap bittikten sonra öğrenemediğimiz, cevabı bize açıkça söylenilmeyen ''kuyuya atılmış bir taş'' misali bizi uğraştıran ''Katil kim?'' sorusuna da değinmek gerekiyor:
Bana göre Dmitri gibi açık sözlü, saf, boşboğaz bir adamın bu cinayeti saklayabilmesine, gizleyebilmesine imkân yok. Birçok noktada faili kesin Dmitri sansak bile Smerdyakov gibi bir kapalı kutunun cinayeti işleme ihtimali bana çok daha mümkün geliyor. Zaten Smerdyakov İvan'a işlediği cinayeti de itiraf ediyor. Köpeklere attığı iğneli ekmek (740), hayvanlara yaptığı işkence, Gruşenka'nın kesinlikle geleceği konusunda Baba Karamazov'a söylediği yalan (393), Avukat Fetyukoviç'in de belirttiği gibi oldukça kurnaz ve akıllı oluşu, İvan ile konuşurken verdiği olağanüstü detaylar ve tabi ki mahkemeden önce kendini asması da cinayeti Smerdyakov'un işlediğine ilişkin detaylar. Bahçe kapısının açık olduğuna ilişkin Grigori'nin ifadesi de yine Smerdyakov'un dediği gibi yanlış söylenen bir söz üzerindeki katır inadından ibaret (873).
Biraz rast gele ve kurgudan uzak olarak yazdığım bu inceleme açıkçası daha fazla uzatmaya gelmezdi. Yoksa bu kitap üzerine daha çok şeyler yazılabilir tabi ki. İncelememi sonuna kadar okuyabildiyseniz ben de bir şeyler karalayabilmişim demektir. İyi okumalar diliyorum.
·
1 artı 1'leme
·31 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.