Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Gönderi Oluştur
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.36.26
İlk olarak 1935de Rumence kaleme alıyor yazar Azizler ve gözyaşlarını
Cioran o zamn 25. Yasında, genc bır delikanlı, sonra Fransa ve Fransızca macerası
başlayınca Fransızca kaleme alır, bu arada ismine "E. M" eklmesini yapmıştır, artık yazıları Fransızca yazmaya başlmıstır, Rumen yazdığı eserleri de Fransızca’ya aktarmaya başlar işte bu kıtap oyuzden önemlidir..
Zayıf incecik durduğuna bakmayın kıtabın zor sindirilebilen lezzetli bir yolculuğa çıkarır okuru yazar..
Yazarın eserlerinde olduğu gıbı çokca felsefe, mistisizimve edebıyat kokuları yayılıyor..
Cioran, bir inanç krizinin sonucu olan Gözyaşları ve Azizler'de, insanın derinliklerine, hatta uçurumlarına iniyor ve kendi deyimiyle gözyaşlarının kaynağını araştırıyor. Orada azizler ve azizelerle birlikte Bach'ı, Mozart'ı, Van Gogh'u, Dostoyevski'yi, Rilke'yi, Mevlâna'yı ve Şems'i buluyor. Sonra acının, ölümün, yalnızlığın, şüphenin ve umutsuzluğun doruklarına ulaşıyor yeniden. Belki de bu yüzden, tüm çelişkileri ve aşırılıklarıyla "Cioran'ın en çok Cioran olduğu kitap" olarak tanımlanıyor Gözyaşları ve Azizler. "Ben hiç ağlamadım çünkü gözyaşlarım düşüncelere dönüştü. Ve düşünceler gözyaşları kadar acı vermez mi," diye soran Cioran'ın Gözyaşları ve Azizler'ini İsmail Yerguz'un çevirisi ve Cioran'ın yarım asır sonra "acımasızca budadığı" kısımlardan oluşan bir seçki ile birlikte sunuyoruz.
Arka kapaktan aldığımız bilgi.
Ozamn Buyurun okuyun okutun, sindire sindire
İnceleme ama öylesine yazılmış değil.
Merhaba. Bu incelemeyi yapabilmek için aslında çok fazla uğraştım. Yazarın eserlerinin bazılarını okudum bazılarını okumadım ama hepsini okumak gibi bir niyetim var. Umutsuzluğun Doruklarında kitabında yazılan her şeyin başlığı var. Cioran nedense her kitabında bende tuhaf bir his bırakıyor. Bu hisler zaman zaman bana "sen hiçbir şey
Gözyaşları ve Azizler & Emil Michel Cioran
+
Öncelikle kitaba fazlaca ısınamadım. Neden? ️ Buna rağmen ikinci bölüm daha güzeldi diyebilirim. Düşünmeye ve bizi düşüncelere iten sorular, cümleler var kitapta. Edebi şahsiyetlerin ve filozofların sözlerine, görüşlerine de yer verilmiş. Kendimiz için yaşamanın başkası için yaşamak zorunda kalıyor oluşumuzun izleri var.
Neden yaşıyoruz? Yazar boş yapmıyor, cümleleri hayli derin. Fakat benim zihinsel boşluğumu dolduramadı. Belki de zihnim çok dolu️
+
"Hayat yolunda ilerledikçe bir şey öğrenmediğinizi, sadece anılara gittiğinizi daha iyi anlıyorsunuz. Sanki bir zamanlar yaşadığımız dünyayı yeniden icat etmeye benziyor bu. Bir kazancımız yok, sadece kendimizi yeniden kazanıyoruz."
Beni en çok çeken cümlesi bu oldu.
+
Akılda kalıcı, size yön veren cümlelerle dolu. Yazarın da kendini aradığı, ruhsal bir icada yöneldiğini hissettim.
+
#gözyaşlarıveazizler #emilmichelcioran #jaguarkitap #kitap #kitaptansözler #kitapönerisi #kitaptavsiyeleri #kitaptavsiyesi #kitapönerileri #book #bookstagramturkey #booklover #bookstagram #keşfetteyim #keşfet #keşfetteyiz #fypシ #fyp
112 syf.
10/10 puan verdi
·
Beğendi
Sahi neden yaşıyoruz? Kendimiz için mi yoksa yaşanması gerektiği için mi? Düşüncelerimiz kendi benliğimizi oluşturuyorsa benliğimzi anlamlı kılan biz miyiz? Düşünmeye teşvik eden bu sorular bu kitabın temelini oluşturuyor. İnsan, düşündüğü zaman gerçekten hayata karşı daha anlamlı bir bakış açısıyla bakabiliyor. Varoluşçuluk, felsefi sorgulama becerisi, merak, yaşamı katlanabilir kılan özellikler değil midir? İnsan, bir düşünceden, düşünme eyleminden ibaret değil midir? Hisler, düşünceler, düşünce sonucu oluşan davranışlar...
Bu kitabın herkes tarafından mutlaka okunması gerektiğini düşünüyorum. Kendi benliğimizi oluşturmada etkili bir kaynak. Genel olarak, varoluşçuluk hakkında bilgi verse de kitabın genel çerçevesi düşünme eylemi üzerine yoğunlaşmış. Son olarak kitaptaki şu söz ile söylediklerimi tamamlıyım: "Hayat yolunda ilerledikçe bir şey öğrenmediğinizi, sadece anılara gittiğinizi daha iyi anlıyorsunuz. Sanki bir zamanlar yaşadığımız dünyayı yeniden icat etmeye benziyor bu. Bir kazancımız yok, sadece kendimizi yeniden kazanıyoruz." Sizce de öyle değil mi?
Bildiğimiz Cioran yine şaşırtmadı
Kitabın içeriği felsefi ve teolojik tiratlardan oluşuyor diyebiliriz. Felsefe ile din, filozof ile de aziz karşılaştırılıyor. Cioran’a göre (bilgide) kesinlik yavanlık, kuşkuculuk ve bilinmezlik ise derinlik içerir. Azizlerle ilgili ezoterik ve mistik değiniler tüm inançlardaki gizemli oluşumlarda görülen benzerlikler olarak göze çarpıyor. Kopuk kopuk ve aforizma şeklinde ilerleyen metnin çerçeveleyeci bir akışı bulunmuyor. Bunun dışında çok fazla kavramsal değiniye yer verilmiş. Genellikle anlatılanlar insan ve inanç temellinde şekilleniyor. Tanrı, Hıristiyanlık, teoloji, iman, azizlik, ölüm, cennet, cehennem, günah bunlardan bazıları. Bunun yanında sanat, müzik, kadın, dünya, zenginlik, yoksulluk, kahramanlık, zaman gibi kavramlar da bol bol kullanılmış. Genel olarak yazar mevcut dini ve dünyevi anlayışları sorguluyor ve anlamlı sonuçlar çıkarıyor diyebiliriz. Fakat metinde barizce görülen çelişkiler yapılan analizlerin isabetini pasifleştiriyor.
Kitaba dönük bütünlükçü bakış açısını bir kenara bıraktım ve paradoksları görmeden okumayı denedim. Tutarlılık arayışı ortadan kalkınca aforizma tarzı birbirinden bağımsız pasajlardan oluşan bir metinle karşılaştım.
Tavsiye ediyorum. Keyifli okumalar.
Vasat
Orta ayar bir kitap diyebilirim. Tanrı, müzik, ölüm, aziz ve azizelerden bahsetmesi bakımından, konuyla ilgilenmeyen kişiler için biraz can sıkıcı bir kitap olabilir. Yine de okunmalı.
232 syf.
·
Puan vermedi
Sahiden hepimiz ezeli bir mağlup muyuz ? Bence hepimiz ebedi bir mağlubuz.
Cioran okumalarıma kaldığım yerden devam ediyorum.Cioran okumayı seviyorum.Kimine göre karamsar,çok dertli.Ama bence hayatın içinden biri.Insanların duymak istemediklerini söylüyor.Belki de bazı çevreler tarafından bu yüzden sevilmiyor.Bizi insanlık olarak bazı gerçeklerle
112 syf.
·
Puan vermedi
Yaşamın kıyısında ölümün ötesinde yalnızlığa sürüklenerek ilerleyenler tanrınını varlığı ve hiçliği içinde boğulurlar. İster Aziz olun ister Bilge varacağınız son nokta ötesine geçemediğiniz kendinizde oluşturduğunuz ahenkle dans eden ruhunuz olur ! Melankoli ruhları müzik ise acılarınız dindirir ! Gözyaşları gökyüzüne ulaşsada sonucu ne olur bilinmez. Kendi ışığınızda fakirlik size bahş edilmiş durum gibi görünsede sizler dilencilikle bunu en ucraya taşıyabilirsiniz. Çünkü sonunuz kendiniz getiriyorsunuz! İ
“Bizim mutluluğumuz cehennemi kendi içimizde keşfetmiş olmamızdır. Cehennemi dışarıdan tasarlamak nereye götürebilirdi bizi?”
İki bölümden oluşan #gözyaslariveazizler ın ilk bölümü Fransızca yazılmış, ikinci bölümü de kitabın Rumence yayınlanan ilk halinden seçilen derlemelere yer verilerek yazılmış. Aslında kitabı ikiye bölen Cioran’ın kendisini iki ayrı Cioran olarak tanımlamasıdır. Fransızca yazan ve Rumence yazan Cioran. Çünkü Fransızca yazdığında daha net anlaşıldığını düşünmüş. Ben ikinci bölümdeki ifadelerini de çok sevdim. Kitap genel olarak Tanrı, azizler, müzik, edebiyat gibi konuları sorgulayan aynı zamanda sorgulatacak biçimde anlatan aforizmalardan oluşuyor. Edebiyatta daha çok Shakespeare ve Dostoyevski ile karşılaştım. Mevlâna’yı görmek ise şaşırttı.
Gözyaşlarının düşüncelerinden oluştuğunu, kendini arayışı, yalnızlığı, ölümü, acıyı ve her daim umutsuzluğunu yine içime işleyerek okudum. Ölüm korkusunu yenmeyi başaranın yaşama karşı zafer kazandığını söylerken diğer yandan bu korkunun olmadığında ölümün de bir önemi olmadığını söylemektedir. Bu tarz paradokslarla hem kendini hem okuru kuşkuya sürükleyen ve bu zamana kadar okuduğum en akıcı kitabıyla yine etkileyiciydi.
“Beni sadece davetsiz bir misafir gibi kabul eden dünyayı affedebilecek miyim?”
cioran, bir inanç krizinin sonucu olan gözyaşları ve azizler'de, insanın derinliklerine, hatta uçurumlarına iniyor ve kendi deyimiyle gözyaşlarının kaynağını araştırıyor. orada azizler ve azizelerle birlikte bach'ı, mozart'ı, van gogh'u, dostoyevski'yi, rilke'yi, mevlâna'yı ve şems'i buluyor. sonra acının, ölümün, yalnızlığın, şüphenin ve umutsuzluğun doruklarına ulaşıyor yeniden. belki de bu yüzden, tüm çelişkileri ve aşırılıklarıyla "cioran'ın en çok cioran olduğu kitap" olarak tanımlanıyor gözyaşları ve azizler.
“ben hiç ağlamadım çünkü gözyaşlarım düşüncelere dönüştü. ve düşünceler gözyaşları kadar acı vermez mi," diye soran cioran'ın gözyaşları ve azizler'ini ismail yerguz'un çevirisi harikaydı.
E. M. Cioran, bu kitapta din üzerinde baya bir çelişki yaşamıştır. Bu çelişkiyi röportaj'ında kendisi de belirtmiştir. Kitap, aforizmalardan oluşmaktadır. Kitabın girişinde Hrıstiyanlığa bağlılık varken, ortasında ve sonlarına doğru Hrıstiyanlığa olan bağlılık yavaştan yok oluyor gibi. Filozof'un ilk zamanlarda dine bağlılığını ve zaman geçtikten sonra artık dinden uzaklaşmasını andırıyor.
112 syf.
10/10 puan verdi
#gözyaşlarıveazizler 1937 yılında Cioran'ın yirmi beş yaşındayken ve Fransa’ya gitmek üzereyken yayımladığı, dördüncü kitabıdır. Kendine özgü tarzında, her zaman olduğu gibi radikal ve kışkırtıcı bir dille yazılmış en çok önemsediği eseridir.
FAZLASIYLA ENDORFİN HORMONU SALGILATAN BİR BAŞYAPIT :)
Müthiş derecede bir çoşku hissi bırakıyor, Cioran’ın tarzını sevenler ne demek istediğimi anlayacaktır.
Hayatının bir kırılma noktasında yazdığı ve
Nietzsche'nin “İyinin ve Kötünün Ötesinde" kitabından ilham alarak kaleme aldığı bu kitapta ilk önce Fransızca çevirisi var. Ek olarak ilk Rumence yayımlanan, ama Cioran’ın isteği üzerine acımasızca kısaltılmış hali mevcut. Aradaki fark dünya kadar, Fransızcası bıçak kadar keskin ve benim favorim.
Kitap, Tanrı, müzik tutkusunu, ölümü gözyaşlarıyla birleştiriyor. Nietzsche'yi izleyerek, azizlerin hayatında gizli olan politik unsura odaklanıyor. Acıya olan ihtiyaçları, dayanma yeteneklerinden ve hayırsever eylemlerinden çok daha ilginçtir. Acı çekmelerinin ve her şeyden vazgeçme konusundaki esrarengiz yeteneklerinin arkasında, Cioran fanatik bir güç iradesi sezinliyor. Sesli çoşkunun sınırlarındaki tanrısallığı Bach ve Mozart’tan daha iyi anlatabilecek bir şeyin olmadığını söylüyor.
Mevlâna, Assisi’li Françesko, Rembrandt, Van Gogh, Dostoyevski, Rilke, Eckhardt, ve Schopenhauer gibi tanınan isimlerin ölüm ve inanç üzerine düşüncelerine yer vermiş.
Kitap, istisnasız her şeyi sorgulatan, ürktücü derecede çağdaş bir sese sahip.
Cioran’ı, duygularımın tercümanı ilân ediyorum
Mutlaka okuyun
112 syf.
10/10 puan verdi
Felsefe-Düşünce kitaplarını çok seven bir okuyucu olarak olarak E. M. Cioran’ın düşüncelerine ve üslubuna hayran kaldım. Daha önce okumuş olduğum Çürümenin Kitabı ve Burukluk kitaplarından sonra Cioran’ın düşünceleri bende müthiş bir merak ve ilgi uyandırmaya başlamıştı. Bu kitapla yazara karşı ilgim kat kat arttı da diyebilirim.
Yazar/Düşünür, sık sık kafamı kurcalayan, tanrı, ölüm, din, hayatın anlamı vs konularında düşüncelerime ışık tuttu resmen. Şahsi kanaatimce; özellikle okumaktan büyük zevk aldığım Nietzsche ile Schopenhauer gibi filozofların öncüsü sayıldığı aforizma tarzı kitaplar arasında E. M. Cioran’ın yazdığı eserler de hatrı sayılır yer kaplamakta olup aynı derecede okumaya değerdir.
Sayfa sayısı az olmasına karşın çok yoğun bir anlatımı ve bazı konularda nispeten katı düşünceler (katılıp katlımamak okuyucuya kalmış) içeren bu kitabı okurken sayfa ilerlemekte zorlandım. Okuduğum her kitapta çok fazla alıntı yapmamama karşın özellikle Çürüme’nin Kitabı ile aynı yazarın Gözyaşları Ve Azizler kitabını okurken her sayfayı hatta kitabın tamamını alıntılayasım geldi.
Aforizma tarzında yazılan ve bir insan olarak hepimizin içini en fazla kemiren ortak temaları (ölüm, din, tanrı vs) kendine has bir üslupla başarılı bir şekilde inceleyen yazarımızın bu kitabını herkese gönül rahatlığıyla önerebilirim. Herkese iyi okumalar dilerim.
CIORAN, bir inanç krizinin sonucu olan Gözyaşları ve Azizler de, insanın derinliklerine, hatta uçurumlarına iniyor ve kendi deyimiyle gözyaşlarının kaynağmı araştırıyor. Orada azizler ve azizelerle birlikte Bach’ı, Mozart’ı, Van Gogh’u, Dostoyevski’yi. Rilke’vi, Mevlâııa’yı ve Şems’i buluyor. Sonra acının, ölümün, yalnızlığın, şüphenin ve umutsuzluğun doruklarına ulaşıyor yeniden. Belki de bu yüzden, tüm çelişkileri ve aşırılıklarıyla Cioran’ıtı en çok Cioran olduğu kitap olarak tanımlanıyor Gözyaşları ve Azizler.
“Ben hiç ağlamadım için gözyaşlarım düşüncelere dönüştü."
(Arka kapak)
Gözyaşları ve Azizler, Rumen filozof Emil Cioran tarafından yazılan kitap ancak yazarın kalemi size aforizma yada felsefi sözler havası verebilir zaten düşünüldüğü de var.. Ben kendi kitaplığım için kaynaklar arasına koyardım..