Bir insan, bir başka insanın yalnızlığını yokedecek kertede güçlü olabilir mi? Üstelik bu yalnızlık bir alışıldık giysi gibi değil, kızgın yaz güneşinde kararmış bir ten gibi bizimse artık, bizden olmuşsa, o kişi hep yalnızlığa hükümlüdür... hep... her zaman.