“Nostalji, belki de kendimize söylediğimiz yalanların en büyüğüdür. Geçmişimizi, günümüzdeki algımıza uyacak şekilde süsleyip püslememizdir.”
Sayfa 116 - İthaki YayıneviKitabı okudu
Altın, gümüş ve kıyamet
Abdullah b. Mesud (r. anh) şöyle demiştir: "Ey insanlar! Başınızdaki yöneticinize itaat ediniz, cemaatten ayrılmayınız; zira cemaat Allah'ın ipidir. Allah, o ipe tutunmanızı emretmiştir. Cemaat içinde hoşunuza gitmeyen şeyler, tefrika hâlinde iken beğendiklerinizden iyidir. Allah Teâlâ, yarattığı her şey için bir son da takdir buyurmuştur. İslâm'ın geleceği parlaktır ve artık tutunmuştur! Çok sürmez, İslâm da kendisi için takdir edilen zirveye ulaşır. Daha sonra, kıyamete kadar bazen güçlenir bazen zayıflar. Zayıflığın emaresi fakirlik ve yoksulluktur. Gün gelecek, yoksulluk o kadar artacak ki; fakir, yardım isteyecek birini bulamayacak. Zengin ise, elindeki servetin kendisine yetmediğini düşünecek. İnsan, sıkıntısını kardeşine veya amcaoğluna ilettiğinde onlardan yardım göremeyecek. Dilenci, bir hafta boyunca el açıp dolaşacak da kimse onun eline bir şey koymayacak. Bu hadiseler olduktan sonra, yerden bir ses duyulacak. Herkes, bu sesin yalnız kendi bölgelerinden çıktığını sanacak. Sonra, arz Allah'ın dilediği kadar sükûnet bulacak. Bu sükûnet devresinden sonra, yeryüzü içindekileri dışarı atacak."
"Ey Ebâ Abdurrahman, yeryüzünün içindekilerden kastın nedir?" diye soranlara Abdullah b. Mesud şöyle cevap vermiştir: "Altın ve gümüş damarları! Ama o günden itibaren kıyamete kadar altın ve gümüşten hiçbir fayda sağlanmayacak."
Sayfa 388Kitabı okudu
Nostalji, belki de kendimize söylediğimiz yalanların en büyüğüdür. Geçmişimizi, günümüzdeki algımıza uyacak şekilde süsleyip püslememizdir. Bazılarına huzur verir, kendini, köklerini hatırlatır. Korkarım bazıları, zihninde değiştirdiği bu anıları çok abartır ve bu sebeple kendini etrafındaki gerçeklere karşı felç eder.
" Geçmişteki daha basit ve daha iyi dünyayı" arzuladığı halde, belki de o zaman daha basit ve daha iyi olanın errafındaki dünya değil de, kendisi olduğunu fark etmeyen kim bilir kaç kişi vardır?
Sayfa 116Kitabı okudu
1503-1660 yılları arasında Sevilla’ya tam 185 bin kilogram altın ve 16 milyon kilogram gümüş gelmiştir. Bu yüz elli yıl boyunca İspanya’ya aktarılan gümüş miktarı, tüm Avrupa rezervlerinin üç katını oluşturmaktadır… Latin Amerika’nın Avrupa’nın ilerlemesine yaptığı bu muazzam katkının sonuçları, Büyük İskender’in Pers hazinelerini Helen dünyasına kazandırmasının sonuçlarıyla dahi kıyaslanamayacak kadar belirleyici olmuştur.
Sayfa 41Kitabı okudu
İnsanlar ve sermaye, altın, şeker, gümüş ve çivitin kaderindeki değişikliklere bağlı olarak yer değiştiriyordu. Sürekli olan, yalnızca üretken bölgelerin sülükleri olan limanlar ve başkentlerdi.
“Derim ki, dünyadaki herkesi eşit kılmak isteyen toplum mühendislerinden sakının. Fırsat eşit olmalıdır, eşit olmak zorundadır ama başarı kişiye özel kalmalıdır.”
Sayfa 240 - İthaki YayınlarıKitabı okudu
“Daha gidilecek çok yolum var.”
Sayfa 233 - İthaki YayınlarıKitabı okudu
“Sahip olduğum büyük hazineleri küçümsememi sağlayacak hayallere ihtiyacım yok.”
Sayfa 224 - İthaki YayınlarıKitabı okudu
“Geçmişteki daha basit ve daha iyi dünyayı arzuladığı halde, belki de o zaman daha basit ve daha iyi olanın etrafındaki dünya değil de, kendisi olduğunu fark etmeyen kim bilir kaç kişi vardır?”
Sayfa 116 - İthaki YayınlarıKitabı okudu
“Nostalji, belki de kendimize söylediğimiz yalanların en büyüğüdür. Geçmişimizi, günümüzdeki algımıza uyacak şekilde süsleyip püslememizdir. Bazılarına huzur verir, kendini, köklerini hatırlar. Korkarım bazıları zihninde değiştirdiği bu anıları çok abartır ve bu sebeple kendini etrafındaki gerçeklere karşı felç eder.”
Sayfa 116 - İthaki YayınlarıKitabı okudu
“Gizem diye bir şey olmazsa elimizde ne kalır? Tüm cevapları bilirsek nasıl umut bulabiliriz ki?”
Sayfa 12 - İthaki YayınlarıKitabı okudu
araştırılıp ortaya konması gereken sorunların altın ve gümüş damarlarını bulurdu. Bunların varlığını algılar, kokusunu alır, çağdaşlarının dikkatini onlara çeken ilk kişi olurdu; ama her zaman sabırsızca dolanıp duran merak ve ilgisi, damarları ilk kez bulmuş olmanın verdiği sevinçle yetinir ve hemen başka ufuklara yönelirdi.
Sayfa 70 - Can Yayınları, ModernKitabı okudu
