Güneşin batışı, dinginlik, huzur, çatıdaki leylek.. bunlar bütünüyle şiirsel güzelliklerdir ve dokunaklıdırlar.
"Hiçbir zaman bir karar vermek gereksinimi duymuyorlar," diyedüşündü. "Belki de bu yüzden hep benim yanımda kalıyorlar." Su ve yiyecekten başka bir şeye gereksinim duymuyordu koyunlar. Onların çobanı olarak Endülüs'ün en iyi otlaklarını bildiği sürece, kendisiyle her zaman dost kalacaklardı. Güneşin doğuşu ile batışı arasında eğleşen, uzun saatlerden oluşan günlerin biri ötekinden farklı olmasa da; kısacık yaşamları boyunca tek bir kitap okumasalar, köylerde olup bitenleri anlatan delikanlının insan dilini anlamasalar da. Yiyecek ve suyla yetiniyorlardı ve bu onlar için yeterliydi. Buna karşılık, yünlerini, arkadaşlıklarını ve kimi zaman da etlerini cömertçe sunuyorlardı.
"Günün birinde bir canavara dönüşsem ve tek tek hepsini öldürsem, sürünün hepsini boğazladıktan sonra ancak işin farkına varırlardı," diye düşündü delikanlı. "Çünkü bana inanıyorlar ve artık kendi içgüdülerine güvenmiyorlar. Bu böyle, çünkü onları otlağa ben götürüyorum."
Tam karşısındaki güneşin batışı,cehennemin yok oluşu gibiydi.
Sayfa 180Kitabı okudu
Güneşin doğuşu ile batışı, bahar ile güz maddeten birleşmezse manen birleşir: Ayşe, güneş doğmadan evvel doğudaki hafif bulutların altında şairene hayallere kendini gösteren güzellik perileri kadar güzel, fakat günbatımı zamanı bir kabristanın gölgeleri arasına karışan sönük ışıklar kadar hazin!
Sayfa 23 - Türkiye İş Bankası Kültür YayınlarıKitabı okudu
Güneşin batışı, çatıda bir leylek, her şey son derece şiirsel ve dokunaklı...
Güneş, bir vakitler insanların saatiydi. Güneşin doğuşu ve batışı tıpkı insanın yaşamı gibiydi. Doğan, yaşayan ve ölen insan, güneşin doğuşu ve batışı ile aynı kaderi yaşıyordu aslında. Bu dengeyi keşfeden insanlar böylece güneş saatini icat etti..
Bu akşam hiç istemedim içeri girmeyi. Çok güzeldi hava. Kuşlar ötüyordu gün batarken. Avlunun bir kenarından görünen kavak ağacının en tepe yaprakları var ya ... Oraya vurmuştu güneş. Bir de kuşların kanatlarına. Güneşin batışı çok güzel olurmuş, öyle mi? Ben hiç görmedim batışını. Doğuşunu da görmedim.
Bu akşam hiç istemedim içeri girmeyi. Çok güzeldi hava. Kuşlar ötüyordu gün batarken. Avlunun bir kenarında görünen kavak ağacının en tepe yaprakları var ya... Oraya vurmuştu güneş. Bir de kuşların kanatlarına. Güneşin batışı çok güzel olurmuş, öyle mi? Ben hiç görmedim batışını. Doğuşunu da görmedim.
Sayfa 53 - BarışKitabı okudu
Hiçbir zaman bir karar verme gereksinimi duymuyorlar, diye düşündü. '' Belki de bu yüzden hep benim yanımda kalıyorlar. Su ve yiyecekten başka bir şeye gereksinim duymuyordu koyunlar. Onların çobanı olarak Endülüs'ün en iyi otlaklarını bildiği sürece, kendisiyle her zaman dost kalacaklardı. Güneşin doğuşu ile batışı arasında eğleşen, uzun saatlerden oluşan günlerin biri ötekinden farklı olmasa da; kısacık yaşamları boyunca tek bir kitap bile okumasalar, köylerde olup bitenleri anlatan delikanlının insan dilini anlamasalar da. Yiyecek ve suyla yetiniyorlardı ve bu onlar için yeterliydi. buna karşılık yünlerini, arkadaşlıklarını ve kimi zaman da etlerini cömertçe sunuyorlardı.
Günün birinde bir canavara dönüşsem ve tek tek hepsini öldürsem, sürünün hepsini boğazladıktan sonra ancak işin farkına varırlardı. çünkü bana inanıyorlar ve artık kendi içgüdülerine güvenmiyorlar. Bu böyle, çünkü onları otlağa ben götürüyorum.
Hayat bugündür. Hayatın ve varlığının tüm sırlarını güneşin doğuşu ile batışı arasında bulabilirsin. Aradığın her şey bugün vardır. Dün rüya, yarın ise hayaldir. Rüyayı mutlu, hayali ümitli kılan bugün yaptıklarındır. Bugün olanlar geleceğinin geçmişi olacaktır.
